تربیت نیکوی فرزندانش:
ابوهریرهساعضای خانواده و فرزندان خود را بر زهد و نیکوکاری پرورش میداد. فرزند خویش محرر را به نیکی تربیت و تعلیم داد، چنانکه راویان بزرگواری چون شعبی و زهری خود را نیازمند او مییافتند و اگر حدیثی از ذهنشان میرفت و فوت میشد، آن را از او میگرفتند. چنانکه این مطلب در فصلی دیگر خواهد آمد و دختر خود را بر پارسایی تربیت نمود و به او میگفت: «ای دخترم، لباس زراندود مپوش، زیرا بر تو از شعلههای آتش میترسم و لباس حریر مپوش، زیرا میترسم که گرفتار سوختن شوی» [۱۴۶].
حال یکی میآید که احتمال میرود دخترش با آخرین مدلهای لباس پاریسی به خیابان بیاید، اما علیه ابوهریره دهن کجی و بدگویی میکند. هیهات و الله.
[۱۴۶] الزهد احمد ص ۱۵۳ حلیمه الاولیا ج ۱/ص۳۸۰ بسند صحیح تذکرهالحفاظ ج ۱/ص۳۴