مناقب صحابی جلیل ابوهریره رضی الله عنه

سال وفات ابوهریره مورد اختلاف است [۴۵۸]

خلیفه‌ی ابن الخیاط گفته است: وفات ابوهریره در سال ۵٧ هـ یا ۵۸ به وقوع پیوسته است. اما هنگام شرح حال سعید بن العاص قاطعانه اظهار می‌دارد که وفات او در سال ۵۸ بوده است [۴۵٩].

ابن اسحاق سال ۵٩ را سال وفات ابوهریره دانسته و گفته است: ابوهریره هنگامی که متوفی شد ٧۸ سال داشت. واقدی هم در این گفته با او موافق است.

وفات ابوهریرهسدر وادی عقیق یکی از وادی‌های مجاور مدینه به وقوع پیوست. از آن‌جا به مدینه آورده شد [۴۶۰]. ولید بن عتبه بن ابی‌سفیان که آن‌ هنگام از طرف عمویش معاویه امیر مدینه بود، بر او نماز میت خواند. یادآوری می‌شود که مروان آن‌هنگام از امارت مدینه عزل شده بود.

یکی از پسران عثمان بن عفانسدر حمل جنازه‌اش تا رسیدن به قبرستان بقیع شرکت کرد. ابوسعید خدری و مروان جلوی جنازه‌ حرکت می‌کردند [۴۶۱]. عبدالله بن عمر نیز در تشییع جنازه شرکت کرد. او جلوی جنازه پیاده راه می‌رفت و بسیار از خدا برایش طلب رحمت می‌کرد و می‌گفت: ابوهریره از کسانی بود که حدیث رسول خداجرا برای مسلمانان حفظ کردند [۴۶۲].

سپس «ولید بن عتبه به معاویه نامه نوشت و او را از وفات ابوهریره باخبر ساخت. معاویه در پاسخ ولید چنین نوشت: ببین ابوهریره چه کسانی را از خود به جای گذاشته است، به هر کدام از وارثانش ده هزار درهم عطا کن. حق همسایگی ‌ایشان را به خوبی انجام ده و با آنان به نیکی رفتار کن. زیرا ابوهریره از کسانی بود که عثمان را کمک کردند و با او در منزل ماند» [۴۶۳]. خداوند او را رحمت کند و از او راضی شود و راضیش گرداند!

[۴۵۸] طبقات خلیفه، ص۱۱۴ و تاریخ خلیفه ج۱ ص۲۱۳ [۴۵٩] المستدرک ج۳ ص۵۰٧ [۴۶۰] طبقات خلیفه ص۱۴۴ و تاریخ خلیفه ج۱ ص ۲۱۳ [۴۶۱] طبقات ابن سعد ج۴ ص ۳۰ [۴۶۲] همان [۴۶۳] همان