جعفریها بر سکوت همداستان شدند
اول آنان عبدالله بن جعفر بن ابیطالبسکه مادرش اسماء دختر عمیس بود، زنی که بعدا همسر علی بن ابیطالب شد. علی عبدالله را بعد از کشته شدن پدرش در جنگ موته که در زمان پیامبر جبه وقوع پیوست با فرزندان خودش تربیت و سرپرستی کرد تا اینکه بزرگ شد و بالاخره در جنگ صفین یکی از فرماندهان جنگ بود و به عنوان عضوی از اعضای اهل حل و عقد (خبرگان طرف مشاوره) علی پذیرفته شد.
یکی از شاگردان عبدالله که حدیث ابوهریره را روایت میکردند، عروه بن الزبیر و یکی از استفاده کنندگان از حدیث ابوهریره عمر بن عبدالعزیز خلیفهی عادل عصر امویان بود.
سپس پسرش معاویه بن عبدالله بن جعفر بن ابیطالب، اعرج و زهری حدیث از او روایت کردهاند.
از همهی اینها در اسانید صحیح مسلم و صحیح بخاری تا میرسد به ابوهریره بحث فراوانی، وجود دارد.