ابن عباس از ابوهریره روایت می‌کند و بدین وسیله او را تأیید می‌نماید:
ابن عباس از کانال نقل روایت از ابوهریره اطمینان و اعتماد خویش نسبت به او را به اثبات می‌رساند. زیرا روایت حدیث از او نهایت تأیید و اعتماد به او است. نمونه‌هایی از روایات او را در صحیح بخاری می‌یابیم و در برخی از آن‌ها به اعتمادش نسبت به حدیثی که از او روایت می‌کند، تصریح می‌ورزد و می‌گوید: چیزی را ندیده‌ام که نزدیکتر و شبیه‌تر به گناه صغیره باشد از آن‌چه که ابوهریرهساز رسول خدا جنقل کرده است و آن این‌که خداوند سهمی از زنا به طور حتمی بر بنده (بنی آدم) نوشته است که نمی‌تواند از آن رهایی یابد. پس زنای چشم نظر کردن و زنای زبان سخن گفتن است [۲۵۱]. یعنی این امور و امثال آن نزد ابن عباس گناه صغیره تلقی می‌شوند.
همچنین در سنن نسائی [۲۵۲]و ابی داود [۲۵۳]و ابن ماجه [۲۵۴]روایات دیگری می‌یابیم که ابن عباس آن‌ها را از ابوهریره نقل کرده است. آیا شایسته نیست که دوستداران علی به پسر عموی اوستاسی و اقتدا بورزند؟
[۲۵۱] بخاری ج ۸/ص۶٧و۱۵۶ [۲۵۲] النسائی ج ۱/ص۲۵٧ [۲۵۳] ابوداود ج۱/ص٩۸ [۲۵۴] ابن ماجه ج ۲/ص۱۲٩۰