بعد نوبت به قاضیان دمشق می‌رسد و از میان آن‌ها:
ابو ادریس خولانی: تابعی و فقیه بزرگوار، در زمان عبدالملک بن مروان مسوولیت دستگاه قضایی شام را به عهده گرفت [۳۶۴].
و سلیمان بن حبیب محاربی، مرد مورد اعتمادو ثقه و رفیع‌الشأن، به مدت چهل سال مسوولیت مسند قضاوت شام را به عهده داشت، از جمله در سال‌های دوران حکومت عمر بن عبدالعزیز [۳۶۵]و عامر بن لدین اشعری مسند قضاوت را برای عبدالملک به عهده گرفت [۳۶۶]. او یکی از تابعین شامی مورد اعتمادو ثقه بود [۳۶٧].
بعد قاضی جزیره میمون پسر مهران، عمر بن عبدالعزیز او را به عنوان قاضی آن‌جا تعیین کرد [۳۶۸]. جزیزه منطقه‌ای واقع در قسمت فوقانی دجله و فرات از حدود موصل و سنجار تا دیاربکر و نصیبین و مناطق مجاور را در بر می‌گیرد.
[۳۶۴] تاریخ خلیفه‌ی بن خیاط ج ۱ ص ۲٩٩، روایتش از ابوهریره نزد بخاری ج ۱ ص ۵۰ و مسلم ج ۸ ص ۸٧ [۳۶۵] التهذیب ج ۴ ص ۱٧۸ روایتش نزد ابن ماجه ج ۲ ص ۱۳٧۰ [۳۶۶] الجرح و التعدیل ص ۳۲٧ ج۳ ق۱ [۳۶٧] تعجیل المنفعه ص ۱۴۰ روایتش در مسند احمد ج ۲ ص ۳۰۳ [۳۶۸] التهذیب ج ۱۰ ص ۳٩۱ روایتش نزد ابن ماجه ج ۱ ص ۱۴۴