نماز خواندن با کفش
رسول اللهصگاهی با کفش و گاهی بدون کفش، نماز می‌خواند [٧٩]. و این عمل را برای امتش مباح قرار داد و فرمود: «إذا صلّی أحدكم فلیلبس نعلیه أو لیخلعها بین رجلیه ولایؤذي بهما غیره» [۸۰]. (هنگامی که یکی از شما به نماز می‌ایستند، کفش‌هایش را پوشیده (بگذارد) و یا دربیاورد و میان پاهای خودش قرار دهد و با گذاشتن کفش‌هایتان کنار دیگران، برای آن‌ها ایجاد مزاحمت نکنید).
گاهی با تأکید، دستور به پوشیدن کفش‌ها می‌داد و می‌فرمود: «خالفوا الیهود فإنّهم لا یصلّون في نعالهم ولا خفافهم» [۸۱](با یهود مخالفت کنید زیرا آن‌ها با کفش و موزه نماز نمی‌خوانند (شما بخوانید).
یک بار رسول اللهصنماز را با کفش‌هایش شروع نمود ولی در اثنای نماز، آن‌ها را درآورد و همچنان به نماز ادامه داد. ابوسعید خدریسچنین روایت می‌کند: روزی پشت سر رسول اللهصنماز می‌خواندیم ایشان در اثنای نماز، کفش‌هایش را درآورد و به کناری نهاد. ما نیز به پیروی از آن حضرتصکفش‌هایمان را درآوردیم. پس از نماز، رسول اللهصفرمود: چرا شما کفش‌هایتان را درآورید؟ گفتیم: چون شما کفش‌هایتان را درآوردید. رسول اللهصفرمود: جبرئیل به من اطلاع داد که کفش‌هایت ناپاک است. سپس افزود: هرگاه یکی از شما وارد مسجد شد، به کفش‌هایش بنگرد اگر در آن‌ها نجاستی مشاهده کرد آن را پاک کرد و سپس با آن‌ها نماز بخواند. [۸۲]
گاهی که رسول اللهصکفش‌هایش را برای ادای نماز، بیرون می‌آورد معمولاً آن‌ها را سمت چپ خویش می‌گذاشت [۸۳]. و در این مورد به دیگران نیز می‌فرمود: هیچ‌گاه کفش‌هایتان را سمت راست یا سمت چپ خویش، نگذارید مگر اینکه سمت چپ، در کنارتان کسی نباشد. (بهتر است) آن‌ها را در میان پاهایتان بگذارید. [۸۴]
[٧٩] ابوداود و ابن ماجه. امام طحاوی این حدیث را جزء احادیث متواتر ذکر فرموده است. [۸۰] مسلم و احمد. [۸۱] ابوداود و به تصحیح حاکم و تأیید ذهبی. [۸۲] ابوداود، ابن خزیمه و حاکم. با تصحیح حاکم و با تأیید ذهبی و نووی (ارواء الغلیل، ۲۸۴). [۸۳] ابوداود، نسائی و ابن خزیمه با سند صحیح. [۸۴] ابوداود، ابن خزیمه و حاکم. گذاشتن کفش‌ها میان پاها در آن زمان به سبب کم حجم بودنشان مشکل نبوده است اما امروزه چنین عملی به علت حجم کفش‌ها دشوار است. والله اعلم (مترجم).