بحث سجده

سپس رسول الله‌صبا گفتن «الله اکبر» به سجده می‌رفت [۳۶۴]و به کسی که نماز را درست نمی‌خواند (مسیيء الصلاة) نیز فرمود: «لا تتمّ صلاة لأحدٍ ... حتّی ... یقول: سمع الله لمن حمده، حتّی یستوی قائماً ثمّ یقول: الله اكبر، ثمّ یسجد حتّی تطمئنّ مفاصله». [۳۶۵]

(... سپس الله اکبر بگوید و به سجده برود و آنقدر در سجده بماند که مفاصل بدنش از حرکت باز ایستد).

رسول الله‌صهنگامی که می‌خواست سجده کند «الله اکبر» می‌گفت و دست‌هایش را از پهلوهایش دور نگه می‌داشت و به سجده می‌رفت. [۳۶۶]

گاهی هنگام رفتن به سجده، دست‌ها را بالا می‌برد (رفع یدین می‌کرد). [۳۶٧]

[۳۶۴] بخاری و مسلم. [۳۶۵] ابوداود با تصحیح حاکم و تأیید ذهبی. [۳۶۶] ابویعلی در «مسند» خویش، (۲۸۴/۲) با سند جید و ابن خزیمه، (۱/٧٩/۲) با سندی دیگر و صحیح. [۳۶٧] نسائی و دارقطنی و مخلص در «الفوائد» با دو سند صحیح. رفع یدین در این مقام، توسط ده نفر از اصحاب روایت شده است و گروه بزرگی از سلف امت به مشروعیت آن معتقد بوده‌اند، امام سنت، امام احمد بن حنبل بدان عمل می‌کرد، و طبق قولی امام مالک و شافعی نیز بدان عمل می‌نمودند.