نهی‌کردن از قرائت قرآن در رکوع
رسول اللهصاز خواندن قرآن در رکوع و سجده باز می‌داشت، چنانکه فرموده است: «ألا وإنّي نهیت أن أقرأ القرآن ركعا أو سجّداً فأمّا الرّكوع فعظموا فیه الرّبّﻷ، وأمّا السّجود فاجتهدوا في الدّعاء فقمن أن یستجاب لكم» [۳۴۴](آگاه باشد که من از خواندن قرآن، در رکوع و سجده، منع شده‌ام، پس در رکوع، خداوندﻷرا به بزرگی باید یاد نمایید و در سجده، دعا کنید امید است دعایتان اجابت گردد).
[۳۴۴] مسلم و ابوعوانه. و این نهی، شامل نمازهای فرض و نفل می‌شود بر خلاف جمله اضافی‌ای که ابن عساکر با این عبارت آورده است: «فأما صلاة التطوع فلاجناح» که شاذ و منکر است.