۲- نماز ظهر
در دو رکعت اول نماز ظهر، سوره فاتحه را با سورهای دیگر، تلاوت میکرد، ضمناً رکعت اول را از هر رکعت دوم، طولانیتر مینمود [۲۳۲]. حتی گاهی چنان رکعت اول را طولانی میکرد که پس از برپا شدن نماز، اگر شخصی برای قضای حاجت به بقیع میرفت و وضو میگرفت و به مسجد میآمد، رسول اللهصرا در رکعت اول مییافت [۲۳۳]. به گمان شاهدان، رسول خداصبه خاطر اینکه مردم به رکعت اول برسند، چنین میکرد. [۲۳۴]
در هریک از دو رکعت اول، با فاتحه، حدود سی (۳۰) آیه یعنی به اندازه سوره «الم تنزیل السجده» قرائت میکرد. [۲۳۵]
گاهی نیز سورههای ﴿وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ﴾و ﴿وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ﴾و ﴿وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰ﴾و سورههای دیگر مانند آن را تلاوت میکرد [۲۳۶]و گاهی ﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ﴾و نظیر آن را میخواند [۲۳٧]. آنها (اصحاب) قرائت رسول اللهصرا در نمازهای ظهر و عصر با حرکت فک مبارک ایشان، درک میکردند. [۲۳۸]
[۲۳۲] بخاری و مسلم. [۲۳۳] مسلم. و بخاری در «جزء القراءة». [۲۳۴] ابوداود با سند صحیح و ابن خزیمه. [۲۳۵] احمد و مسلم. [۲۳۶] ابوداود، ترمذی و ابن خزیمه، (۱/۶٧/۲) و ترمذی و ابن خزیمه آن را صحیح دانستهاند. [۲۳٧] ابن خزیمه در «صحیحش»، (۱/۶٧/۲). [۲۳۸] بخاری و ابوداود.