سلام گفتن
رسول الله‌صدر پایان نماز، با گفتن «السلام علیکم ورحمة الله» نخست، چهره‌اش را به سمت راست برمی‌گرداند (طوری که سفیدی گونه راستش دیده می‌شد) سپس با تکرار «السلام علیکم ورحمة الله» چهره‌اش را به سمت چپ بر می‌گرداند (به گونه‌ای که سفیدی گونه چپ ایشان دیده می‌شد. [۵۳٧]
گاهی در آخر سلام اول، کلمه «برکاته» را می‌افزود. [۵۳۸]
گاهی نیز بعد از اینکه در سلام اول «السلام علیکم ورحمه الله» می‌گفت، در سلام دوم، به گفتن «السلام علیکم» اکتفا می‌نمود [۵۳٩].
گاهی اتفاق می‌افتاد که فقط یک بار می‌گفت:
«السلام علیکم» و اندکی به طرف راست مایل می‌شد. [۵۴۰]
اصحاب به هنگام سلام، با دست‌ها اشاره می‌کردند، رسول الله‌صخطاب به آن‌ها فرمود: «ما شأنكم تشیرون بأیدیكم كأنّها أذناب خیلٍ شمس ...»(شما را چه شده است که دست‌هایتان را بسان دم اسب وحشی، حرکت می‌دهید؟) و در روایتی آمده است که فرمود: کافی خواهد بود که به هنگام سلام، دست‌هایتان همچنان بر روی ران، نهاده باشد و به برادرتان در سمت راست و چپ خود، سلام کنید. [۵۴۱]
[۵۳٧] مسلم نظیر آن را روایت کرده است، ابوداود، نسائی و ترمذی. [۵۳۸] ابوداود و ابن خزیمه، (۱/۸٧/۲) با سند صحیح همچنین عبدالحق، نووی و ابن حجر نیز آن را صحیح قرار داده‌اند و ابویعلی، عبدالرزاق، طبرانی و دارقطنی نیز آن را روایت کرده‌اند. [۵۳٩] نسائی، احمد و سراج با سند صحیح. [۵۴۰] ابن خزیمه، بیهقی، ضیاء در «المختاره»، مقدسی در «سنن»، (۲۴۳/۱) با سند صحیح، احمد، طبرانی و به تصحیح حاکم و موافقت ذهبی. «الارواء»، (۳۲٧). [۵۴۱] مسلم، ابوعوانه، سراجی و طبرانی. تذکر: اباضیون این حدیث را تحریف نموده و فرد مجهولی از آنان به نام ربیع در سنن خود آن را با لفظی دیگر آورده است تا از آن برای بطلان نماز با بلند کردن دست‌ها وقت تکبیر استدلال کند که استدلالی است باطل. به «الضعیفة»، (۶۰۰۴) مراجعه شود.