تشهد اول
رسول الله‌صپس از فارغ شدن از رکعت دوم، برای تشهد می‌نشست؛ با این تفصیل که در نمازهای دو رکعتی، مانند نماز صبح [۴۴٩]و در تشهد اول نمازهای بیش از دو رکعت [۴۵۰]، قدم چپ را فرش می‌نمود و بر آن می‌نشست و قدم راست را نصب می‌کرد؛ همان‌گونه که در میان دو سجده، می‌نشست.
و در این مورد به «مسیيء الصلاة» فرمود: «فإذا جلست في وسط الصلاة: فاطمئن، وافرش فحذك الیسری، ثمّ تشهّد». [۴۵۱]
ابوهریره س می‌گوید: مرا خلیلم (رسول‌خدا‌ص) از نشستن در نماز، بسان سگ، نهی فرمود. [۴۵۲]
رسول الله‌صبه هنگام تشهد، کف دست راست خویش را بر روی ران راست و کف دست چپ (و در روایتی آمده است که بر روی دو زانو) قرار می‌داد. [۴۵۳]
آرنج دست راستش را، راحت بر روی ران راست، می‌گذاشت. [۴۵۴]
مردی، در نماز، بر روی دست چپ خویش تکیه داده بود، رسول الله‌صاو را از این عمل منع کرد و فرمود: این، شیوه نماز خواندن یهود است. [۴۵۵]
و در روایتی دیگر، چنین آمده است: «لا تجلس هكذا؛ إنّما هذا جلسة الّذین یعذّبون». [۴۵۶]
(این‌گونه منشین، زیرا این، شیوه نشستن کسانی است که عذاب داده خواهند شد).
و به عبارتی فرمود: این نشستن کسانی است که خشم و غضب پروردگار شامل حال آنان شده است. [۴۵٧]
[۴۴٩] نسائی با سند صحیح. [۴۵۰] بخاری و ابوداود. [۴۵۱] ابوداود و بیهقی با سند جید. [۴۵۲] طیالسی، احمد و ابن ابی‌شیبه. و این حدیث، حسن است. واقعا نهی شده عبارت از اینست که انسان مانند سگ نشیمنگاه خود را بر روی زمین گذاشته، پاها را نصب نماید و دست‌ها را بر زمین بنهد. و این، با اقعاء جایز در میان دو سجده فرق می‌کند. [۴۵۳] مسلم و ابوعوانه. [۴۵۴] ابوداود و نسائی با سند صحیح. (این در صورتی ممکن است که نشیمنگاه سمت چپ بر روی زمین گذاشته شود و قدم راست، نصب گردد (مترجم). [۴۵۵] بیهقی و به تصحیح حاکم و موافقت ذهبی. «الارواء»، (۳۸۰). [۴۵۶] احمد و ابوداود با سند جید. [۴۵٧] عبدالرزاق و به تصحیح عبدالحق در «احکام» (به تحقیق بنده).