برخاستن برای رکعت سوم و چهارم
سپس با گفتن «الله اکبر» برای رکعت سوم برمیخاست [۴٩۳]و به کسی که نماز را درست نمیخواند (مسیيء الصلاة) در این مورد چنانکه قبلاً بیان گردید فرمود: «ثمّ اصنع ذلك في كلّ ركعة وسجدة»(این عمل را در هر رکعت و سجده، انجام بده).
هنگامی که میخواست از قعده بلند شود «الله اکبر» میگفت و بلند میشد. [۴٩۴]
گاهی با همین تکبیر نیز دستها را بالا میبرد. [۴٩۵]
همچنین بعد از رکعت سوم که میخواست برای رکعت چهارم بلند شود، «الله اكبر» میگفت [۴٩۶]و به کسی که نماز را درست نمیخواند (مسیيء الصلاة) نیز دستور داد که چنین کند. و احیاناً با این تکبیر نیز رفع یدین مینمود. [۴٩٧]
در پایان رکعت سوم، اندکی روی پای چپ مینشست تا (جسم مبارک از حرکت باز ایستد) و استخوانها سر جایشان برگردند؛ سپس به کمک دستها بر میخاست [۴٩۸]. «وكان یعجن یعتمد على یدیه إذا قام» [۴٩٩](به هنگام برخاستن، پنجههایش را مشت میکرد و به کمک آنها از زمین بلند میشد).
رسول اللهصدر دو رکعت آخر، سوره «فاتحه» را قرائت میکرد و به کسی نماز را درست نمیخواند (مسیيء الصلاة) امر کرد که چنین کند. و گاهی در نماز ظهر، پس از فاتحه، چند آیه تلاوت مینمود چنانکه در بحث قرائت نماز ظهر بیان گردید.
[۴٩۳] بخاری و مسلم. [۴٩۴] ابویعلی در مسند خویش «الصحیحة»، (۶۰۴). [۴٩۵] بخاری و ابوداود. [۴٩۶] بخاری و ابوداود. [۴٩٧] ابوعوانه و نسائی با سند صحیح. [۴٩۸] بخاری و ابوداود. [۴٩٩] حربی در «غریب الحدیث» و شاهد معنوی در بخاری و ابوداود نیز دارد. حدیثی که در آن از تکیه بر دستها هنگام بلند شدن نهی شده، منکر است به «الضعیفة»، (٩۶٧) مراجعه شود.