کیفیت رکوع‌کردن
رسول اللهصهنگام رکوع، دو کف دست خود را بر روی زانوهایش قرار می‌داد. [۳۱۸]
و به اصحاب نیز دستور می‌داد که چنین کنند [۳۱٩]. همان طور که شرح آن در حدیث «مسیيء الصلاة» گذشت.
و دست‌هایش را محکم بر روی زانوها قرار می‌داد، گویا آن‌ها را در پنجه گرفته بود. [۳۲۰]
و در عین حال، انگشتانش را باز می‌گذاشت [۳۲۱]. چنانکه به کسی که نماز را درست نمی‌خواند (مسیيء الصلاة) فرمود: «إذا ركعت فضع راحتیك علی ركبتیك، ثمّ فرّج بین أصابعك، ثمّ امكث حتّی یأخذ كلّ عضوٍ مأخذه» [۳۲۲](هرگاه رکوع نمودی، دو کف دست‌هایش را بر روی زانو‌هایت قرار بده، و انگشتانت را باز بگذار و به مقداری که اعضاء و مفاصل بدنت از حرکت باز ایستد، در رکوع بمان).
رسول اللهصهنگام رکوع، آرنج دست‌هایش را از پهلو‌هایش دور نگه می‌داشت و مواظب بود که به آن‌ها نچسبند. [۳۲۳]
رسول اللهصبه هنگام رکوع، کمرش را پهن و هموار می‌ساخت [۳۲۴]حتی گفته‌اند: اگر در همان حال، مقداری آب، بر روی کمرش ریخته می‌شد، همان‌جا می‌ماند و به زمین نمی‌ریخت. [۳۲۵]
و به کسی که نماز را درست نمی‌خواند (مسیيء الصلاة)فرمود: «... وامدد ظهرك ومكن لركوعك» [۳۲۶](کمرت را هموار کن و رکوعت را محکم و استوار به جای آر).
و آن حضرتصهنگام رکوع، سرش را نه پایین می‌کرد و نه بالا می‌گرفت [۳۲٧]بلکه بین این دو حالت قرار می‌داد. [۳۲۸]
[۳۱۸] بخاری و ابوداود. [۳۱٩] بخاری و مسلم. [۳۲۰] بخاری و ابوداود. [۳۲۱] به تصحیح حاکم و موافقت ذهبی و طیالسی «صحیح ابی داود»، (۸۰٩). [۳۲۲] ابن خزیمه و ابن حبان. [۳۲۳] ترمذی و به تصحیح ابن خزیمه. [۳۲۴] بیهقی با سند صحیح و بخاری. [۳۲۵] طبرانی و عبدالله بن احمد در «زوائد المسند» و ابن ماجه. [۳۲۶] احمد و ابوداود. با سند صحیح. مسلم و ابوعوانه. [۳۲٧] ابوداود، بخاری در جزء قرائت با سند صحیح. [۳۲۸] مسلم و ابوعوانه.