بلند و آهسته خواندن نماز شب
رسول اللهصنمازهای شب را گاهی با صدای بلند و زمانی آهسته میخواند [۲۰۳]. و هنگامی که در خانه نماز میخواند، اهل خانه، صدایش را میشنیدند. [۲۰۴]
و گاهی اتفاق میافتاد که صدای مبارکش هنگام قرائت، بیرون از خانه شنیده میشد [۲۰۵]. به ابوبکر و عمربنیز توصیه نمود که چنین کنند، و این زمانی بود که در یکی از شبها گذرش به ابوبکر افتاد، دید که نماز را با صدای آهسته میخواند و عمر را دید که با صدای بلند نماز میخواند، روز بعد که آنها به محضر رسول اللهصشرفیاب شدند، رسول اکرمصفرمود:
ای ابوبکر! تو را در حالی دیدم که نماز را با صدای آهسته میخواندی؟ ابوبکر گفت: چون میخواستم صدایم را فقط خدا بشنود. به عمر نیز فرمود: تو را در حالی دیم که صدایت را بلند بود؟ گفت:
ای رسول خداص! میخواستم افراد خوابیده را بیدار کنم و شیطان را طرد نمایم. رسول اللهصبه آنها فرمود: ای ابوبکر! تو کمی صدایت را بلند کن و ای عمر! تو اندکی صدایت را پایین بیاور [۲۰۶]. و میفرمود:
کسی که قرآن را با صدای بلند تلاوت کند، مانند کسی است که آشکارا صدقه دهد و کسی که آن را با صدای آهسته بخواند، مانند کسی است که پنهانی صدقه دهد.
[۲۰۳] بخاری در «افعال العباد» و مسلم. عبدالحق در «التهجد»، (٩۰/۱) مینویسد: «قرائت رسولاللهصدر نوافل روز چگونه بوده است؟ در این زمینه دلیل معتبری وجود ندارد ولی ظاهراً که آهسته بوده است چنانکه در روایتی ضعیف آمده که رسولاللهصخطاب به عبدالله بن حذافه که در روز نماز را با آواز بلند میخواند، فرمود: «سمع الله ولا تسمعنا» (خداوند شنید و نیازی نیست که ما را بشنوانی). [۲۰۴] ابوداود و ترمذی (در الشمائل) با سند حسن. [۲۰۵] نسائی و ترمذی (در الشمائل) و بیهقی (در دلایل) با سند حسن. [۲۰۶] ابوداود با تصحیح حاکم و موافقت ذهبی.