خواندن قنوت نازله در نمازهای پنجگانه
رسول الله‌صاگر می‌خواست برای کسی یا علیه کسی دعا کند، در رکعت آخر نماز و پس از اینکه سر از رکوع برمی‌داشت و «سمع الله لمن حمده، اللّهمّ ربّنا! لك الحمد»می‌گفت، قنوت می‌خواند [۵۰۰]. دست‌ها را بلند می‌کرد [۵۰۱]و با صدای بلند دعا می‌فرمود [۵۰۲]و مرد پشت سر ایشان آمین می‌گفتند. [۵۰۳]
رسول اکرم‌صبه هنگام ضرورت در همه نمازهای پنجگانه، قنوت می‌خواند [۵۰۴]. البته این در صورتی بود که می‌خواست برای قومی یا علیه آن، دعا کند و گرنه قنوت نمی‌خواند. [۵۰۵]
نمونه‌ای از قنوت رسول الله جبدین صورت نقل شده است: «اللّهمّ! انج الولیدبن الولید، وسلمة بن هشام، وعیاش بن أبي ربیعة، اللّهمّ! اشدد وطأتك علی مضر، واجعلها سنین كسنی یوسف، (اللّهمّ! العن لحیان ورعلاً وذكوان وعصیة عصت الله ورسوله)». [۵۰۶]
و پس از قرائت، با گفتن «الله اکبر» از رکوع، به سجده می‌رفت. [۵۰٧]
[۵۰۰] بخاری و احمد. [۵۰۱] احمد و طبرانی با سند صحیح. احمد و اسحاق قایل به بلند کردن دست‌ها در قنوت می‌باشند «المسائل للمروزی». اما، مالیدن دست‌ها بر چهره در پایان دعای قنوت، بدعت می‌باشد. و در دعاهای بیرون نماز نیز چنین چیزی ثابت نیست و روایات وارده در این مورد ضعیف می‌باشند، چنانکه بنده در «ضعیف ابی‌داود»، (۲۶۲) و «الاحادیث الصحیحة»، (۵٩٧) آن‌ها را تحقیق نموده‌ام. عزبن عبدالسلام در این مورد می‌گوید: لایفعله الا الجهال. [۵۰۲] بخاری و احمد. [۵۰۳] ابوداود، سراج و به تصحیح حاکم و موافقت ذهبی. [۵۰۴] ابوداود و سراج، و دارقطنی با دو سند حسن. [۵۰۵] ابن خزیمه در «صحیحش»، (۱/٧۸/۲) و خطیب در «القنوت» با سند صحیح. [۵۰۶] احمد و بخاری و زیادت از مسلم است. [۵۰٧] نسائی، احمد و سراج و ابویعلی با سند جید.