وجوب تشهد اول و مشروعیت دعا در آن
رسول الله‌صدر پایان دو رکعت، التحیات می‌خواند. [۴۶۶]
و اولین جمله‌ای که بعد از نشستن، آغاز می‌نمود «التحیات لله» بود. [۴۶٧]
و هرگاه آن را فراموش می‌نمود برای جبران آن، سجده سهو می‌کرد. [۴۶۸]
و بدان امر نموده و فرموده: هرگاه در پایان دو رکعت نشستید، «التحیات ...» بخوانید و بهترین دعاها را انتخاب کنید و از خداوند بخواهید. [۴۶٩]
و به عبارتی فرموده است: در هر نشست، «التحیات» را بخوانید. [۴٧۰]
رسول الله‌صتشهد را مانند سوره‌ای از قرآن به اصحاب آموزش می‌داد. [۴٧۱]
سنت، در خواندن تشهد اینست که با صدای آهسته خوانده شود. [۴٧۲]
[۴۶۶] مسلم و ابوعوانه. [۴۶٧] بیهقی با سند جید. [۴۶۸] بخاری و مسلم. «الارواء»، (۳۳۸). [۴۶٩] نسائی، احمد، طبرانی، در «الکبیر»، (۳/۲۵/۱) با سند صحیح. از ظاهر حدیث، چنین برمی‌آید که دعا در تشهد اول نیز مشروع است و ابن حزم نیز همین را می‌گوید. [۴٧۰] نسائی با سند صحیح. [۴٧۱] بخاری و مسلم. [۴٧۲] ابوداود و به تصحیح حاکم و موافقت ذهبی.