قرائت در سنت‌های فجر
قرائت رسول اللهصدر دو رکعت سنت فجر، بسیار خفیف بود. [۲۲۳]
به گونه‌ای که عایشهلبا خود می‌گفت:
«معلوم نیست آن حضرت، فاتحه را به پایان رسانید یا خیر؟» [۲۲۴]. احیاناً در دو رکعت اول، بعد از فاتحه، آیه (۱۳۶) سوره «بقره». [۲۲۵]
و در رکعت دوم آیه ۶۴ سوره آل‌عمران [۲۲۶]را قرائت می‌کرد [۲۲٧]. گاهی به جای آن، آیه ۵۲ همین سوره:
﴿۞فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنۡهُمُ ٱلۡكُفۡرَ قَالَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ٥٢﴾[آل عمران: ۵۲].
را تا آخر، تلاوت می‌کرد. [۲۲۸]
بسا اوقات سوره «کافرون» را در رکعت اول و سوره «اخلاص» را در رکعت دوم، تلاوت می‌نمود [۲۲٩]. و در مورد این دو سوره فرمود: «نعم السورتان هما» [۲۳۰](چه سوره‌های زیبایی هستند!).
یک بار از مردی شنید که سوره «کافرون» را در رکعت اول، قرائت می‌کند فرمود: «هذا عبد آمن بربّه»(این بنده‌ایست که به پروردگار خویش ایمان آورده است سپس او در رکعت دوم، سوره «اخلاص» را خواند رسول اللهصفرمود:
«هذا عبد عرف ربّه» [۲۳۱](این بنده پروردگار خویش را شناخته است).
[۲۲۳] احمد با سند صحیح. [۲۲۴] بخاری و مسلم. [۲۲۵] ﴿قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَآ أُوتِيَ ٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ ١٣٦﴾[البقرة: ۱۳۶]. [۲۲۶] ﴿قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۢ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ٦٤﴾[آل عمران: ۶۴]. [۲۲٧] مسلم و ابن خزیمه. [۲۲۸] مسلم و ابوداود. [۲۲٩] مسلم و ابوداود. [۲۳۰] ابن ماجه و ابن خزیمه. [۲۳۱] طحاوی و ابن حبان، حافظ ابن حجر این روایت را حسن قرار داده است.