جمع بین سوره‌های مشابه و غیر آن در یک رکعت
گاهی رسول اللهصاز سوره‌های مشابه [۱٩۱]مفصل در یک رکعت تلاوت نمود.
چنانکه دو تا از سوره‌های زیر را در یک رکعت می‌خواند:
سوره‌های ﴿ٱلرَّحۡمَٰنُ﴾(س ۵۵؛ آیات ٧۸) [۱٩۲]و ﴿وَٱلنَّجۡمِ﴾(س ۵۳؛ آیات ۶۲) را در یک رکعت و سوره‌های ﴿ٱقۡتَرَبَتِ﴾(۵۴؛ ۵۵) و ﴿ٱلۡحَآقَّةُ﴾(۶٩؛ ۵۲) را در یک رکعت ﴿وَٱلطُّورِ﴾(۵۲؛ ۴٩) و ﴿وَٱلذَّٰرِيَٰتِ﴾(۴۱؛ ۶۰) را در یک رکعت و ﴿إِذَا وَقَعَتِ﴾(۵۶؛ ۶۰) و ﴿نٓۚ﴾(۶۸؛ ۵۲) را در یک رکعت و ﴿سَأَلَ سَآئِلُۢ﴾(٧۰؛ ۴۴) و ﴿وَٱلنَّٰزِعَٰتِ﴾(٧٩؛ ۴۶) را در یک رکعت و ﴿وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ﴾(۸۳؛ ۳۶) (۸۳؛ ۳۶) و ﴿عَبَسَ﴾(۸۰؛ ۴۲) را در یک رکعت و ﴿ٱلۡمُدَّثِّرُ﴾(٧۴؛ ۵۶) و ﴿ٱلۡمُزَّمِّلُ﴾(٧۳؛ ۲۰) را در یک رکعت و ﴿هَلۡ أَتَىٰ﴾(٧۶؛ ۳۱) و ﴿لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ﴾(٧۵؛ ۴۰) را در یک رکعت و ﴿عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ﴾(٧۸؛ ۴۰) و «المرسلات» (٧٧؛ ۵۰) را در یک رکعت و «الدخان» (۴۴؛ ۵٩) و ﴿إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ﴾را (۸۱؛ ۵۱) در یک رکعت. [۱٩۳]
و احیاناً در نماز شب، چند سوره از سوره‌های طوال هفتگانه مانند «بقره»، «نساء» و «آل‌عمران» را در یک رکعت، تلاوت می‌نمود و در این مورد می‌فرموده است «أفضل الصّلاة طول القیام» [۱٩۴]. (بهترین نماز، آنست که قیامش طولانی باشد).
به هنگام خواندن آیه ﴿أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ ٤٠﴾(آیا چنین ذاتی قادر به زنده گردانیدن مردگان نیست)می‌فرمود: «سبحانك فبلی»(تو بسیار پاکی و چنین قدرتی داری). همچنین به هنگام خواندن ﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى ١﴾می‌فرمود: «سبحن ربي الأعلی». [۱٩۵]
[۱٩۱] یعنی از سوره‌هایی که از نظر معنی و موضوع مانند یکدیگرند. [۱٩۲] رقم اول شماره سوم و رقم دوم نشانگر تعداد آیه‌های هر سوره می‌باشد. از شماره سوره‌ها به خوبی روشن است که رسول‌اللهصگاهی حتی در یک رکعت ترتیب سوره‌ها را در قرائت [۱٩۳] بخاری و مسلم. [۱٩۴] مسلم و طحاوی. [۱٩۵] ابوداود و بیهقی با سند صحیح، و این حکم عام است در نماز و خارج از نماز و در نوافل و فرایض می‌توان چنین گفت چانکه ابن ابی‌شیبه، (۲/۱۳۲) از ابوموسی اشعری و غیره روایت نموده است که آن‌ها در نمازهای فرض نیز این‌گونه عمل می‌کردند، و از عمرو علی به طور مطلق روایت کرده است.