دعاهای مهمی كه شايسته است حفظ شوند

قبل و بعد از خواب: «بِاسْمِكَ اللهم أَمُوتُ وَأَحْيَا» [96] بعد از خواب: «الحَمْدُ لِله الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَمَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ» [97].

کسی‌که در خواب دچار تر س شود: «أَعُوذُ بكَلِمَاتِ الله التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابهِ، وَمن شَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ، وَأَنْ يَحْضُرُونِ» [98].

زمانی که کسی خواب می‌بیند: «اگر خواب خوبی دیدید، آن از جانب الله است پس او را ستایش کنید وآن را «برای دیگران» بگویید. و اگر خواب بد دیدید، آن از طرف شیطان است پس از شر او به الله پناه ببرید وبه کسى نگویید که ـ إن شاء الله ـ به شما ضررى نخواهد رسید».

خروج از منزل: «بسْمِ اللهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إلا باللهِ» [99] «اللَّهُمَّ إنيْ أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَزِلَّ أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ، أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ» [100].

وارد شدن به مسجد: وقتی وارد مسجد شد پای راستش را پیش بگذارد و بگوید: «بِسْمِ الله وَالصَّلاَةُ وَالسَّلامُ عَلَى رَسُولِ الله اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَافْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ» [101].

خروج از مسجد: هرگاه از مسجد بیرون رفت پای چپ را پیش بگذارد و بگوید: «بِسْمِ الله وَالصَّلاَةُ والسَّلامُ عَلَى رَسُولِ الله اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَافْتَحْ لِي أَبْوَابَ فَضْلِكَ» [102].

تبریک به عروس و داماد: «بَارَكَ الله لَكَ، وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَمَعَ بَيْنَكُمَا فِي خَيْرٍ» [103].

آواز خروس و زوزۀ سگ وصدای الاغ در شب: هرگاه صدای خروس شنیدید از خداوند فضلش را بخواهید زیرا فرشتهای را دیده است» و«هرگاه زوزۀ سگها و صدای عرعر الاغها را در شب شنیدید به خدا پناه ببرید».

هر کس به شما بفهماند که او شما را به خاطر خدا دوست دارد: از انسس روایت شده که مردی نزد پیامبرج بود و مردی (از آنجا) گذشت و گفت: ای رسول الله! من آن مرد را دوست دارم. پیامبرج فرمود: «آیا آن را به او خبر دادهای؟» گفت: نه، فرمود: «به او خبر بده»، پس مرد به او رسید و گفت: «إنّي أحبك في الله» (من شما را به خاطر الله دوست دارم) مرد گفت: «أحبک الذی أحببتنی له» (دوست بدارد تو را آن ذاتیکه مرا بهخاطر او دوست داشتهای).

وقتی برادر مسلمانش عطسه می‌کند: «هرگاه یکی از شما عطسه کرد الحمدالله بگوید. و در مقابل برادرش یا یارش برایش يرحمك الله بگوید، و اگر يرحمك الله گفت برای وی يهديكم الله ويصلح بالكم بگوید» وهرگاه شخص کافر عطسه کرد و حمد خداوند را نمود به او بگویید: يهديكم الله (الله شما را هدایت فرماید) و به او نگویید: يرحمك الله».

دعای رفع مشکل و سختی: «لا إِلَهَ إِلا الله الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لا إِلَهَ إِلا الله رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لا إِلَهَ إِلا الله رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ» «الله الله رَبِّي، لا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا» «يَا حَيُّ يا قَيْومُ برحمتكَ أسْتَغِيثُ» «سبحَان الله الَعَظِيم» [104].

دعای علیه دشمنان: «اللَّهُمَّ مُجْرِيَ السَّحَابِ مُنْزِلَ الْكِتَابِ سَرِيعَ الْحِسَابِ اهْزِمْ الأَحْزَابَ اللَّهُمَّ اهْزِمْهُمْ وَزَلْزِلْهُمْ» [105]

از خواب شب بیدار شدن: هرکس شب بیدار شود وآنگاه بگوید: «لا إِلَهَ إِلا الله وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ المُلْكُ وَلَهُ الحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، الحَمْدُ لِله وَسُبْحَانَ الله وَلا إِلَهَ إِلا الله والله أَكْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِالله» [106] سپس بگوید: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي» (الهی! مرا بیامرز) یا هر دعایی کند پذیرفته می‌شود و اگر وضو گرفته نماز بخواند قبول خواهد شد.

هرگاه در کاری مشکلی پیش آید: «اللهم لا سَهْلَ إلا مَا جَعَلْتَهُ سَهْلا وَأَنتَ تَجْعلُ الحزن إذا شِئتَ سَهْلاً» [107].

دعای پرداخت قرضداری: «اللهم إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ» [108].

وارد شدن به محل قضای حاجت و حمام: «اللهم إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْخُبُثِ وَالْخَبَائِثِ». و هر گاه خارج شدید بگویید: «غُفْرَانَكَ» [109].

وسوسه در نماز: «آن وسوسه از جانب شیطانی است که او را «خَنْزَبْ» میگویند، زمانیکه آنرا احساس نمودی به خداوند پناه ببر، و سه مرتبه به طرف چپ خود تُف کن».

در سجده: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ دِقَّهُ وَجِلَّهُ وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ وَعَلانِيَتَهُ وَسِرَّهُ» «سُبْحَانَكَ رَبِّي وَبحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي» «اللَّهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ وَبمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ» [110].

سجده تلاوت: «اللَّهُمَّ لَكَ سَجَدْتُ وَبِكَ آمَنْتُ وَلَكَ أَسْلَمْتُ سَجَدَ وَجْهِي لِلَّذِي خَلَقَهُ وَصَوَّرَهُ وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ تَبَارَكَ الله أَحْسَنُ الخَالِقِينَ» [111].

در آغاز نماز: «اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنَ الْخَطَايَا كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْ خَطَايَايَ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَد» [112].

آخر نماز: «اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي إِنَّك أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» [113].

پس از نماز: «اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ». «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْكُفْرِ وَالْفَقْرِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ» [114].

کسی که کار خوبی را از دیگران دید: هر کس کار خوب و نیکویی را از کسی دید به فاعلش بگوید: «جزاك الله خيراً» (الله به‌تو پاداش خیر عطا فرماید). که این بهترین ثنا است, او نیز در جواب بگوید: وجزاك، ویا بگوید: وإياك.

به هنگام دیدن باران: «اللَّهُمَّ صَيِّبًا نَافِعًا» دو يا سه بار، «مُطِرْنَا بفَضْلِ الله وَرَحْمَتِهِ» [115].

هنگام وزیدن باد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ مَا فِيهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ» [116]

وقتی که هلال ماه را می‌بینید: «اللهمَّ أَهلَّه عَلَيْنَا باليمنِ والإيمَانِ والسَّلامَةِ وَالإسْلامِ، رَبيْ وَرَبُّكَ اللهُ» [117].

کسی که مسافری را بدرقه می‌کند: «اسْتَوْدِعْ الله دِينَكَ وَأَمَانَتَكَ وَخَواتيمَ عَمَلِكَ» و مسافر چنین جواب دهد: «أسْتُوْدِعَكمْ الله الَّذيْ لا تَضيْعُ وَدَائعُهُ» [118].

چون چیزی را ببینی که او را دوست داری یا خوش نداری: «الحَمْدُ لِله الَّذي بِنِعْمَتِهِ تَتِمُّ الصَّالحاتُ» وإذا رأى ما يكره قال: «الحَمْدُ لِلهِ على كلّ حالٍ» [119].

دعای سفر: «اللهُ أَكْبَر، اللهُ أَكْبَر، اللهُ أَكْبَر ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ١٣ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ١٤﴾ اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ فِي سَفَرِنَا هَذَا الْبِرَّ وَالتَّقْوَى، وَمِنْ الْعَمَلِ مَا تَرْضَى، اللَّهُمَّ هَوِّنْ عَلَيْنَا سَفَرَنَا هَذَا وَاطْوِ عَنَّا بُعْدَهُ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ وَالْخَلِيفَةُ فِي الأَهْلِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَكَآبَةِ الْمَنْظَرِ وَسُوءِ الْمُنْقَلَبِ فِي الْمَالِ وَالأَهْلِ». و هرگاه از سفر خود بازگشت دعاهای گذشته را گفته و در پایین آنها میگوید: «آيِبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ لِرَبِّنَا حَامِدُونَ» [120].

قبل از خوابیدن: «اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إِلَيْكَ وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ وَأَلجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ رَهْبَةً وَرَغْبَةً إِلَيْكَ لا مَلْجَأَ وَلا مَنْجَا مِنْكَ إِلا إِلَيْكَ آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ وَبِنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ» «الحَمْدُ لِله الَّذِي أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا وَكَفَانَا وَآوَانَا فَكَمْ مِمَّنْ لا كَافِيَ لَهُ وَلا مُؤْوِيَ»، «اللَّهُمَّ قِنيْ عَذَابك يَوْمَ تَبْعَثُ عبَادكَ» «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبِّي بِكَ وَضَعْتُ جَنْبِي وَبِكَ أَرْفَعُهُ إِنْ أَمْسَكْتَ نَفْسِي فَاغْفِرْ لَهَا وَإِنْ أَرْسَلْتَهَا فَاحْفَظْهَا بمَا تحْفَظُ بِهِ عِبَادَكَ الصَّالِحِينَ» [121] سورههای (الإخلاص، الفلق، الناس) را مىخوانید ودر دستهای خود مىدمید و به بدن مىمالید. و همچنین سورههای (الم) السجدة، وتبارك الملك می خوانى که پیامبرج هر شبى نمىخوابید تا اینکه این دو سوره را بخواند.

رفتن بسوى نماز: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُورًا، وَفِي لِسَانيْ نُورًا، وَفِي سَمْعِي نُورًا، وَفِي بَصَرِي نُورًا، وَمن فَوْقِي نُورًا، وَمن تحْتِي نُورًا، وَعَنْ يَمِينِي نُورًا، وَعَنْ شِمَاليْ نُورًا، وَمن أَمَامِي نُورًا، وَمن خَلْفِي نُورًا، وَاجْعَلْ في نَفسيْ نُورًا، وَأعْظمْ لِيْ نوراً، وَعَظِّمِ ليْ نُوْرَاً، وَاجْعَلْ ليْ نوْرَاً، وَاجْعَلْنيْ نُوْرَاً، اللَّهُمَّ أَعْطِنيْ نُوْرَاً، وَاجْعَلْ فيْ عَصَبِي نُورَاً، وَفيْ لَحْمِي نُوْرَاً، وَفيْ دَمِي نُورَاً، وَفي شَعَرِي نُوْرَاً، وَفيْ بَشَرِي نُوْرَاً» [122] .

دعای استخاره: هرگاه یکى از شما خواست کارى انجام دهد، غیر از نماز فرض، دو رکعت نماز بخواند، سپس بگوید: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلا أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلا أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلامُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ فَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ هَذَا الأمْرَ (کار خود را نام گیری میکند) خَيْرًا لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأمر شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاصْرفهُ عني واصْرِفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ رَضِّنِي بِهِ» [123].

دعا بر مرده: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ، وَعَافِهِ وَاعْفُ عَنْهُ، وَأَكْرِمْ نُزُلَهُ وَوَسِّعْ مُدْخَلَهُ، وَاغْسِلْهُ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ وَنَقِّهِ مِنْ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنْ الدَّنَسِ، وَأَبْدِلْهُ دَارًا خَيْرًا مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْرًا مِنْ أَهْلِهِ وَزَوْجًا خَيْرًا مِنْ زَوْجِهِ، وَأَدْخِلْهُ الْجَنَّةَ، وَأَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ ومِنْ عَذَابِ النَّارِ» [124].

دورکردن اندوه: «هر کسی را غم و اندوهی برسد و آنگاه بگوید: «اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ وَابْنُ أَمَتِكَ نَاصِيَتِي بِيَدِكَ مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوْ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي وَنُورَ صَدْرِي وَجِلاءَ حُزْنِي وَذَهَابَ هَمِّي» [125] الله تعالی غم و اندوه او را برطرف کرده و از بجای آن برایش شادمانی عوض میدهد».

[96] ترجمه:{الهی! با نـام تـو مى‌میرم (می‌خوابم) و با نـام تـو زنده می‌شوم (بیدار می‌شوم)}.

[97] ترجمه:{تمام ستایش‌ها از آنِ خدایى است که پس از میراندن ما را زنده کرده است، و بازگشت به‌سوى اوست}.

[98] ترجمه:{به‌وسیلۀ کلمات تامات الله از خشم و مجازات او، بدى بندگانش و سوسه‌هاى شیاطین و از اینکه آنها نزد من بیایند به الله پناه مى‌برم}.

[99] ترجمه:{به نام الله، بر الله توکل کردم، و هیچ قدرت و توانائى جز از طرف الله نیست}.

[100] ترجمه:{پروردگارا! من به تو پناه مى‌برم از اینکه خودم گمراه شوم، یا بوسیلۀ دیگرى گمراه شوم، و یا اینکه بلغزم، یا لغزیده شوم، یا ستم کنم، یا مورد ستم قرار گیرم، یا دچار جهالت شوم، یا با من به‌جهالت رفتار شود}.

[101] ترجمه:{به نام الله، و درود و سلام بر رسول الله، الهى! گناهان مرا بیامرز، و درهاى رحمت خود را بر من بگشا}.

[102] ترجمه:{به نام الله، و درود و سلام بر رسول الله، الهى! گناهان مرا بیامرز، و درهاى فضل و عطای خود را بر من بگشا}.

[103] ترجمه:{الله به تو برکت دهد، و بر تو برکت نازل فرماید، و پیوند شما هر دو را در خیر و خوبی بگرداند}.

[104] ترجمه:{هیچ معبودى «بحق» بجز الله بزرگ و بردبار وجود ندارد. هیچ معبودى «بحق» جز الله که پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد. هیچ معبودى «بحق» به جز الله که پروردگار آسمان‏ها و زمین و عرش گرامى است وجود ندارد// الله، الله پروردگار من است و هیچ چیزى را براى او شریک قرار نمی‌دهم// اى زنـده و پا بـرجا! بـه وسیلۀ رحمت تـو از تـو کمک می‌خواهم// الله بزرگ پاک و منزّه است}.

[105] ترجمه:{پروردگار! اى درجریان‌آورندۀ ابرها، ای فرودآورندۀ کتاب، و اى سریع الحساب! گروه‌های دشمن را شکست بده. الهى! آنها را شکست بده و متزلزل بگردان}.

[106] ترجمه:{نیست معبودی «بحق» مگر الله یکتا که او هیچ شریکی ندارد، برای اوست ملک وپادشاهی، و از آنِ اوست حمد وستایش، و او بر هر چیز تواناست، حمد وستایش الله را هست، و الله پاک و منزه است، و معبودی «بحق» جز الله نیستِ، و الله (از همه چیز) کلانتر و بزرگتر است، و هیچ قدرت و توانائى جز از طرف الله نیست}.

[107] ترجمه:{الهى! انجام هیچ کارى آسان نیست مگر آن را تو آسان بگردانى، و توئى‏که هرگاه بخواهى، مشکل را آسان می‌گردانى}.

[108] ترجمه:{بار الها! من از غم و اندوه، ناتوانى و سستى، بُخل و ترس، و سنگینى قرض و غلبۀ مردان به تو پناه مى‌برم}.

[109] ترجمه:{الهى! از جن‏هاى خبیث و پلید، أعم از زن و مرد، به تو پناه مى‌برم// الهى! از تو آمرزش مى‌طلبم}.

[110] ترجمه:{بار الها! همۀ گناهان مرا، اعم از کوچک و بزرگ، اول و آخر، آشکار و نهان، ببخشاى// پروردگار من! پاکی همراه با ستایش از آنِ توست، الهى! مرا بیامرز// بار الها! من از خشم تو به خشنودى‌ات پناه مى‌برم، و از عذاب تو به عفوت پناه مى‌برم، و از خودت (عذاب وخشم تو) به خودت پناه مى‌برم، هیچگاه ستایش تو را به پایان رسانیده نمی‌توانم، تو آنچنان هستى که بر خود ستایش فرموده‌اى}.

[111] ترجمه:{الهی! خاص برای تو سجده کرده‌ام، وخاص به‏تو ایمان آورده‌ام، و تنها برای تو سر نهادم. چهره‌ام براى ذاتى‏که آنرا آفرید وشنوایى وبینایى را به‏قدرت وتوانایى خود در آن قرار داد، سجده کرد. بسیار با برکت است آن الله بهترینِ آفرینندگان}.

[112] ترجمه:{بار الها! بین من و خطاهاى من، همانند فاصله‏اى که بین مشرق و مغرب انداخته‏اى، فاصله بیانداز، الهى! مرا از خطاهایم پاک ساز، همانند لباس سفیدى که از آلودگى پاک می‌شود. بار الها! خطاهاى مرا با برف و آب و ژاله بشوى}.

[113] ترجمه:{الهى! من بر نفس خود بسیار ظلم کردم، همانا غیر از تو کسى دیگر گناهان مرا نمى‌بخشد، پس از جانب خود مرا مورد آمرزش قرار بده، و بر من رحم کن، همانا تو بخشنده و مهربان هستى}.

[114] ترجمه:{بار الها! به من توفیق بده تا تو را یاد کنم، و سپاس گویم، و به بهترین روش، بندگى نمایم// الهی! من از کفر وفقر و از عذاب قبر به تو پناه می‌برم}.

[115] ترجمه:{بار الها! باران بسیار و سودمند نازل فرما// به فضل و رحمت الله بر ما باران نازل شد}.

[116] ترجمه:{ الهى! من از تو خیر این باد، و خیر آنچه را که در آن قرار دارد، و خیر آنچه را که این باد براى آن فرستاده شده است، مسألت مى‌نمایم، و از شرّ این باد، و شرّ آنچه در آن قرار دارد، و شرّ آنچه براى آن فرستاده شده است، به تو پناه مى‌برم}.

[117] ترجمه:{اى الله! ماه را با امنیت و ایمان و سلامت و اسلام، بر ما نو کن، پروردگار من و پروردگار تو ـ اى ماه ـ همان الله است}.

[118] ترجمه:{من دین و امانت و خاتمۀ کارهایت را به الله مى‌سپارم// من شما را به الله مى‌سپارم که‏ امانت‌هایش (آنچه به او سپرده شده است) گم نمی‌شود}.

[119] ترجمه:{ستایش مر الله راست که با نعمت‏هایش نیکى‏ها کامل می‌شوند// در هر حال ستایش از آنِ الله است}.

[120] ترجمه:{الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر (پاک است آن ذاتى‏که این مرکب را در اختیار ما قرار داد در حالى‏که ما نمى‏توانستیم آنرا رام گردانیم). الهى! ما در این سفر خواهان نیکى و تقوى و عملى هستیم که باعث خشنودى تو باشد. بار الها! این سفر را براى ما آسان بگردان و دورى راه را براى ما نزدیک کن. اى الله! تویى همراه ما در این سفر، و تو جانشین ما در خانواده هستى. بار الها! از مشقت‏هاى سفر، و دیدن مناظر غم انگیز، و تحول ناگوار در مال و خانواده به تو پناه مى‏برم// ما توبه کنان، عبادت کنان، و ستایش کنان براى پروردگارمان، در حال بازگشت هستیم}.

[121] ترجمه:{بار الها! جانم را به‏تو سپردم، و کار خود را به‏تو واگذاشتم، و چهره‏ام را به سوى تو گرداندم، و تکیه به (قوت) تو کردم، در حالى‏که به نعمت‏هاى تو امیدوارم و از عذابت بیم ناکم، به جز تو پناهگاهى و جاى نجاتى ندارم. ایمان آورده‏ام به‏کتابى که تو نازل فرمودى، و پیامبرى که تو مبعوث کردى// تمام ستایش‏ها الله را هست که ما را خورانید ونوشانید، و تمام امور را کفایت کرد و به ما جاى پناه داد، براستى که چقدر از مردم هستند که هیچ گونه مددکار و پناه دهنده‏اى ندارند// الهى! روزى که بندگانت را حشر می‌کنى، مرا از عذابت نجادت ده// الهی! تو پاک و منزهی، پروردگارا! به نام تو پهلوى خود را بر زمین نهادم، و به کمک تو آنرا از زمین، بلند می‌کنم، اگر در حالت خواب روح مرا قبض کردى، آن را ببخشاى، و اگر دوباره به او اجازۀ زندگى دادى، آن را نگهدار، به گونه‏ای که بندگان نیکت را نگاه می‏داری}.

[122] ترجمه:{ الهى! در قلب، زبان، گوش و چشم من نور قرار ده، و بالا، و پایین، راست، چپ، مقابل، پشت و درون مرا منوّر گردان، و در نفس من نور قرار ده، و نور را براى من بیفزاى، و بزرگ گردان، و مرا نورى عطا فرما، و در عصب، گوشت، خون، مو و پوست من نورى قرار ده}.

[123] ترجمه:{اى الله! به وسیلۀ علمت از تو طلب خیر می‌کنم، و بوسیلۀ قدرتت از تو توانایى می‌خواهم، از تو فضل بسیارت را مسألت مى‌نمایم، زیرا تو توانایى و من ناتوان، و تو می‌دانى و من نمی‌دانم، و تو دانندۀ امور پنهان هستى. الهى! اگر در علم تو این کار ـ حاجت خـود را نام مى‌بـرد ـ باعـث خیر من در دین و آخرت است ـ یـا می‌گوید: در حال و آیندۀ کارم ـ آن را برایم مقدور و آسان بگردان، و در آن برکت عنایت فرما، و اگر در علم تو این کار برایم در دنیا و آخرت باعث بدى است ـ یا می‌گوید: در حال و آیندۀ کارم ـ پس آن را از من، و مرا از آن، منصرف بگردان، و خیر را براى من هر کجا که هست مقدّر نما، و آنگاه مرا با آن خشنود بگردان}.

[124] ترجمه:{بار الها! او را ببخش، و بر او رحم کن، و عافیت نصیبش بگردان، و از وى گذشت کن. الهى! میهمانى او را گرامى بدار، و قبرش را وسیع بگردان، و او را با آب و برف و تگرگ (ژاله) بشوى، و از گناهان، چنان پاکش بگردان که لباس سفید را از آلودگى، پاک و تمیز می‌گردانى. پروردگارا! به او خانه‌اى بهتر از خانه‌اش، و خانواده‏اى بهتر از خانواده‏اش، و همسرى بهتر از همسرش، عنایت بفرما، و او را وارد بهشت کن، و از عذاب قبر و دوزخ پناهش ده}.

[125] ترجمه:{هر آنکسی را که حزن یا اندوهی بر وی وارد شود و او بگوید: بار خدایا من بندۀ تو و فرزند (زن و مردی هستم که) آندو نیز بندۀ تو هستند. موی پیشانی‌ام (سرنوشتم) در دست توست، و هر آنچه حکم فرمایی در من نافذ و هر آنچه در مورد من قضاوت کنی جز عدل نخواهد بود. تو را با تمام اسمایی که خود خویشتن را بدان اسم نامیده‌ای و هر آن اسمی که آن را به مخلوقی از مخلوقات خود آموخته‌ای یا آن را در کتاب خویش نازل نموده‌ای و یا اسمی که در علم غیبی که تنها تو بدان واقفی برای خویش برگزیده‌ای _ از تو می‌خواهم که قرآن را بهار قلب و نور سینه و جلای اندوهم قرار دهی و با آن همّ و غمم را زایل فرمایی». خداوند تمامی حزن و اندوه او را از بین می‌برد و در عوض، سرور وشادی را بر وی ارزانی می‌دارد}.