سوره «المرسلات»
﴿وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا١﴾
﴿فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا٢﴾
﴿وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا٣﴾
﴿فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا٤﴾
﴿فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا٥﴾
﴿عُذْرًا أَوْ نُذْرًا٦﴾
﴿إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ٧﴾
1-7- الله تعالی قسم یاد کرده است به بادها چون پیاپی وزیده و برخی از آن برخی دیگری را دنبال کند. و به بادهای تند روان هلاککننده. و به فرشتگانی که بر ابرها گماشته شدهاند و آنها را به هر سویی که الله تعالی بخواهد میرانند. و به فرشتگانی که با پیامهای از نزد الله أ فرود میآیند که حق و باطل و حلال و حرام را از هم جدا میکنند. و به فرشتگانیکه وحی را از نزد الله فراگرفته و بر پیامبران وی فرود میآورند. (فرشتگان وحی را) بهعنوان عذر نمایاندن یا بهعنوان هشدار از جانب الله به سوی خلقش فرود میآورند، تا ایشان را هیچ حجت و بهانهﺍی نباشد. (آری! سوگند به آنچه ذکر شد) که آنچه وعده یافتهاید از شأن روز قیامت و چیزی که در آن به وقوع میپیوند از حساب و جزا، قطعاً خواهناخواه رخ دادنی است.
﴿فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ٨﴾
﴿وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ٩﴾
﴿وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ١٠﴾
﴿وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ١١﴾
﴿لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ١٢﴾
﴿لِيَوْمِ الْفَصْلِ١٣﴾
﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ١٤﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ١٥﴾
8-15- پس آنگاه که ستارگان ناپدید شوند و نور و روشنی آنها از بین برود. و آنگاه که آسمان شکافته شود و پارهپاره گردد. و آنگاه که کوهها در فضا بر باد رفته و برکنده و پراکنده شوند و همچون گرد و غباری گردند که بادها آنها را (در اینجا و آنجا) پخش و پراکنده میسازند. و آنگاه که برای پیامبران وقت و وعدهﺍی تعیین کنند به منظور داوری و فیصله نهایی میان ایشان و امتهایشان. گفته میشود: برای چه روز بزرگی (وعدۀ) پیامبران را به تأخیر افکنده شده است؟. برای روز قضاوت و فیصله نهایی در میان خلایق پسﺍنداخته شده است. و چه چیز تو را دانا کرد که روز داوری و جدائی چیست؟ و چه هول و شدتی در آن صورت میگیرد؟. در آن روز هلاک بزرگی است برای تکذیبکنندگانی که این روز وعده شده را تکذیب میکنند.
﴿أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ١٦﴾
﴿ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ١٧﴾
﴿كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ١٨﴾
16-18- آیا پیشینیان را از امتهای گذشته - چون اقوام: نوح، عاد، ثمود - هلاک نکردیم؛ آنگاه که پیامبرانشان را تکذیب کردند؟. سپس پسینیان را - از کسانی که در تکذیب و نافرمانی مانند آنها بودند - به دنبالشان روانه خواهیم کرد. به مانند این هلاک نهایت زشت، این مجرمان را از کفار «مکه» هلاک خواهیم کرد بسبب تکذیبشان مر پیامبر ج را.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ١٩﴾
19- هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای هرکه این را که الله تنها خودش معبودی برحق است، و او را هیچ شریک و همتای نیست، و نبوت، و زنده شدن بعد از مرگ، و حساب را تکذیب میکند.
﴿أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ٢٠﴾
﴿فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ٢١﴾
﴿إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ٢٢﴾
﴿فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ٢٣﴾
20-23- آیا نیافریدیم شما را – ای گروه کافران! - از آبی ضعیف و حقیر که همانا آب نطفه (منی) است؟ پس آن را در جایگاهی استوار، محفوظ و محکم قرار دادیم، که همانا رحم زن است. تا مدتی تعیین شده و دانسته شده نزد الله أ؟. پس ما توانائی آفریدن و صورت بخشیدن و بیرون آوردن آن نطفه را داشتهایم، و ما چه خوب توانا بوده و هستیم.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٢٤﴾
24- هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان قدرت و تونایی ما.
﴿أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا٢٥﴾
﴿أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا٢٦﴾
﴿وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا٢٧﴾
25-27- آیا ما این زمین را - که بر سر آن زندگی میکنید - جمعکننده نگردانیدهایم؟. به طوری که بر روی خود فراگیرنده زندگان زیادی است که به شمار نمیآیند، و همچنین در درون خود جمعکننده مردگان فراوانی است که احاطه نمیشوند. و در آن کوههای پایدار و بلند پدید آوردیم؛ تا زمین با شما نلرزد، و به شما آبی شیرین و گوارا نوشانیدیم.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٢٨﴾
28- هلاک و تباهی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان این نعمتها.
﴿انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ٢٩﴾
﴿انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ٣٠﴾
﴿لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ٣١﴾
﴿إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ٣٢﴾
﴿كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ٣٣﴾
29-33- در روز قیامت به کافران گفته میشود: بروید بهسوی همان دوزخی که آن را در دنیا دروغ میشمردید. بروید، پس در زیر دود دوزخ سایه گیریرد، دودی که از آن سه شاخه بزرگ جدا شده است. که نه آنقدر سایه سردی است که از گرمای آن روز انسان را سایه کند، و نه چیزی از گرمی و سوزندگی شعلههای آتش را بازمیدارد. بیگمان دوزخ شرارههای بزرگی از آتش میافگند که هر شرارهای از آن شرارهها (آتشپارهها) در بزرگی وبلندی خود مانند بنایی بزرگ و برجی است (آسمانخراش). گویی آن شرارههایی که از آتش دوزخ جدا شده وبههوا پراکنده شده است؛ شتران سیاهتابیاند که رنگ آن به زردی میزند.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٣٤﴾
34- هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان هشدار و وعید الهی.
﴿هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ٣٥﴾
﴿وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ٣٦﴾
35-36- این روز قیامت است که در آن روز تکذیبکنندگان سخنی نگویند که برایشان سودی بخشد. و نه برایشان اجازه سخنگفتنی است تا عذرخواهی کنند؛ زیرا آنها هیچ عذری ندارند.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٣٧﴾
37- هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان روز جزا.
﴿هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ٣٨﴾
﴿فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ٣٩﴾
38-39- این همان روز داوری و فیصله نهایی است که در آن میان خلایق فیصله میشود، و در آن حق از باطل جدا میشود، ما شما را - ای کفار این امت! – در این روز با کفار پیشینیان از امتهای گذشته گردآوردیم. پس اگر هماکنون در دفع کردن عذاب از خود نیرنگی دارید؛ آن نیرنگ را علیه من به اجرا درآورید، و خویشتن را از گرفت الله و انتقامگیری وی نجات دهید.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٤٠﴾
40- هلاک و تباهی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان روز قیامت.
﴿إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ٤١﴾
﴿وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ٤٢﴾
﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ٤٣﴾
﴿إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ٤٤﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٤٥﴾
41-45- بیگمان آنانیکه در دنیا از پروردگارشان میترسیدند، و خود را– با فرماﻥبرداری از اوامر و پرهیزگاری از نواهی او - از عذاب او نگاه میداشتند؛ آنان در روز قیامت در سایهساران درختان گسترده و در کنار چشمههای آبی روان، و در میان میوﻩهای فراوانی از آنچه که نفسهایشان دوست دارد خوشگذرانی میکنند. به ایشان گفته میشود: بخورید خوردن خوشمزه، و بنوشید نوشیدن گوارا؛ بسبب آنچه در دنیا از کارهای شایسته پیش فرستادهﺍید. ما به مانند این پاداش بزرگ، نیکوکارانی را - که در اعمالشان و فرمانبرداریشان از ما نیکی میکردند - جزا میدهیم. هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان روز جزا و حساب و آنچه در آن به وقوع میپیوند از نعمتها و عذاب.
﴿كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ٤٦﴾
46- سپس الله تعالی کافران را ترسانده و فرمود: بخورید از لذایذ دنیا، و بهره برید از شهوتهای نابود شونده آن، مدت اندکی؛ چراکه شما مجرمانید بسبب شرکﺁوریتان به اللهأ.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٤٧﴾
47- هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان روز حساب وجزا.
﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ٤٨﴾
48- و چون به این مشرکان گفته شود: برای الله نماز بگزارید، و برای او فروتنی کنید، فروتنی نمیکنند و نماز نمیگزارند، بلکه بر تکبر و کردنکشی خود پافشاری میکنند.
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ٤٩﴾
﴿فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ٥٠﴾
49-50- هلاک و عذاب سختی است در روز قیامت برای تکذیبکنندگان آیات اللهأ. اگر به این قرآن ایمان نیاورند، پس به کدامین کتابی و سخنی بعد از آن ایمان میآورند؟! زیرا قرآن بیانگر تمام چیزها است، و واضح و روشن در حکمتها و احکام و اخبار خویش، و اعجازکننده در الفاظ و معانی خود میباشد.