سوره «البینه»
﴿لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ١﴾
1- کسانی کفر ورزیدند از یهود و نصاری و مشرکان هرگز ترک کنندۀ کفر خویش نیستند تا وقتی که بیاید به سویشان آن نشانه‌ای که در کتابهای گذشته وعده داده شدند.
﴿رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً٢﴾
2- آن نشانه همانا پیامبر الله محمد ج است، که قرآنی را در صحیفه‌های پاک تلاوت می‌کند.
﴿فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ٣﴾
3- در آن صحیفه‌ها اخبار صادقانه و فرمانهای عادلانه‌ای است که به سوی حق و راه راست راهنمایی می‌کند.
﴿وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ٤﴾
4- کسانی که کتاب داده شدﻩاند از یهود ونصاری در مورد حق بودن پیامبری محمد ج اختلافی نداشتند؛ زیرا اوصاف آنحضرت ج را در کتاب خویش می‌خواندند، مگر بعد از اینکه (او مبعوث شد) وخوب دانستند که او همان پیامبر است که در تورات وانجیل وعده داده شده‌اند، آنگاه - پس از اینکه بر حقانیت پیامبری او اتفاق بودند - اختلاف شدند وپیامبری او را انکار کردند.
﴿وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ٥﴾
5- و در تمام شریعتها فرمان داده نشده‌اند جز اینکه تنها الله را عبادت کنند وبه عبادت خویش تنها رضای الله أ را پیش نظر دارند، از شرک بریده و به ایمان مایل گردند، و نماز برپا دارند، و زکات بپردازند، و اینست دین استقامت که همانا دین اسلام است.
﴿إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ٦﴾
6- بی‌گمان سزای کسانی که کفر آوردند از یهود و نصاری و مشرکان آتش جهنم است که در آن همیشه می‌باشند، اینانند بدترین آفریدگان.
﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ٧﴾
7- بی‌گمان کسانی که الله را تصدیق کردند و پیامبرش را پیروی نمودند وکارهای شایسته انجام دادند آنانند بهترین آفریدگان.
﴿جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ٨﴾
8- پاداش آنان نزد پروردگارشان در روز قیامت باغهای بهشتی می‌باشد که جای بود وباش وآرام گرفتن و در نهایت زیب وزینت است، جویبارها از زیر کاخﻫـای آن روان است، و ایشان در آنجا جاودانه وبرای همیشه خواهند بود، الله تعالی از ایشان خوشنود بوده؛ بناءً اعمال نیک ایشان را قبول فرموده است، و ایشان نیز از الله خوشنود‌اند، بسبب آنچه برایشان از انواع کرامات ارزانی نموده، اینست پاداش خوب برای کسی که از الله ترسیده و از نافرمانی‌های او دریغ می‌کند.