سوره «العلق»
﴿اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ١﴾
﴿خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ٢﴾
﴿اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ٣﴾
﴿الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ٤﴾
﴿عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ٥﴾
1-5- بخوان – ای پیامبر! – آنچه را بر تو نازل شده است از قرآن، آغاز نموده خواندن خود را بنام پروردگارت یگانه آفریدگار. آنکه آفرید هر انسان را از قطعۀ خون بسته سرخ. بخوان – ای پیامبر! - آنچه را بر تو نازل شده است، و پروردگار تو بسیار نیکوبخش وبی‌حد بخشایشگر است. آن پروردگاری که به وسیله قلم به انسان نویسندگی و دانش آموخت. انسان را چیزی آموخت که او قبلاً نمی‌دانست، پس او را از تاریکی جهل ونادانی به روشنی علم ودانش کشید.
﴿كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى٦﴾
﴿أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى٧﴾
﴿إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى٨﴾
6-8- حقا که انسان از حدود وفرامین الله تجاوز و حدگذری میکند آنگاه که غنا ودارائی، او را مغرور سازد. پس باید هر انسان سرکش وتجاوزگر بداند که بازگشت به سوی الله است، و سرانجام اوتعالی هر انسان را به طبق عملش جزا خواهد داد.
﴿أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى٩﴾
﴿عَبْدًا إِذَا صَلَّى١٠﴾
﴿أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى١١﴾
﴿أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى١٢﴾
﴿أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى١٣﴾
﴿أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى١٤﴾
﴿كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ١٥﴾
﴿نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ١٦﴾
﴿فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ١٧﴾
﴿سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ١٨﴾
﴿كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ١٩﴾
9-19- آیا عجیب‌تر از سرکشی این انسان (ابو جهل) دیدهﺍی، که باز می‌دارد بندۀ ما (محمد ج) را آنگاه که نماز می‌گزارد؟! به من خبر بده، اگر این شخصی که از نمازخواندن باز داشته شد بر راه هدایت باشد پس چگونه او را باز می‌دارد؟! یا اینکه دیگران را به تقوا وپرهیزگاری امر می‌کرده باشد آیا لایق است که او را ازین کار بازدارد؟! باز هم به من خبر بده، اگر این بازدارنده تکذیب کند آنچه را که به سوی آن خوانده شده است، و از آن روی برتابد، آیا نمی‌داند که الله همه اعمال او را می‌بیند؟! هرگز چنین نیست که ابو جهل می‌پندارد، اگر از دشمنی و اذیت رساندنش باز نایستد، او را از موی پیشانیش سخت گرفته و در دوزخ بافگنیم. پیشانی او پیشانی دروغگو در سخنش، خطاکار در گردارش هست. پس باید فرا خواند همنشینان و هم‌مجلسان خود را که همواره از آنان کمک می‌طلبد، ما هم به زودی فرشتگان عذاب را فرا می‌خوانیم (تا او را بگیرند و در آتش سوزان بیفگنند). حقیقت چنین نیست که ابوجهل می‌پندارد، او به تو – ای پیامبر! – هیچ گزندی رسانده نمی‌تواند، پس هرگز از او اطاعت مکن در آنچه تو را به آن فرا می‌‌خواند از ترک نمودن نماز، و برای پروردگارت سجده کن، و با طاعات و عبادات بسیار، یش او خود را محبوب ساخته، و بدو نزدیک شو.