سوره «الطارق»

﴿وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ١﴾

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ٢﴾

﴿النَّجْمُ الثَّاقِبُ٣﴾

﴿إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ٤﴾

1-4- الله ـ قسم یاد کرده است به آسمان و ستاره که شبانگاه پدیدار می‌آید. و تو چه می‌دانی که بزرگی این ستاره چیست؟ او همان ستارۀ درخشان و فروزانی است. هیچ نفسی نیست مگر بر او فرشتۀ نگاهبانی گمارده شده که اعمال وی را ضبط و ثبت و حفظ می‌کند تا در روز قیامت بر آن اعمال محاسبه شود.

﴿فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ٥﴾

﴿خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ٦﴾

﴿يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ٧﴾

﴿إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ٨﴾

5-8- پس باید انسان انکارکنندۀ رستاخیز بیندیشد که از چه چیز آفریده شده است؟ تا بداند که دوباره برگردانیدن آفرینش او دشوارتر از آغاز آفرینش نیست. انسان از آب‌ منی جهنده‌ای که‌ به سرعت در رحم‌ ریخته‌ می‌شود، آفریده‌ شده‌ است. آن‌ آب‌ جهنده‌ از میان صلب‌ (پشت) مرد و‌ سینه‌ زن‌ بیرون‌ می‌آید. بی‌گمان کسی که انسان را از این آب آفریده بر بازگردانیدن او به زندگی پس‌ از مرگ‌ تواناست‌.

﴿يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ٩﴾

﴿فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ١٠﴾

9-10- آن‌ روز که‌ باطن‌ها (سینه‌ها) در بارۀ رازهای که پنهان نموده بود مورد امتحان و آزمایش قرار می‌گیرد، و رازهای نیک‌ از رازهای بد مشخص می‌گردد (و همه‌ چیز به ‌صورت‌ شفاف‌ و روشن‌ شناخته‌ می‌شود). ‏بدین هنگام برای انسان نه نیرویی است که به واسطۀآن از خود دفاع کند، و نه یار و یاوری است که عذاب الله را از او دور بدارد.

﴿وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ١١﴾

﴿وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ١٢﴾

﴿إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ١٣﴾

﴿وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ١٤﴾

11-14- سوگند به آسمان دارای بارش‌ متکرر. و سوگند به‌ زمین‌ دارای شکافها که بسبب‌ بیرون‌ آوردن‌ گیاهان‌ شکافته‌ می‌شود. در حقیقت‌ قرآن‌ سخنی‌ قاطع‌ است که‌ در میان‌ حق‌ و باطل‌ فیصله‌ می‌کند و جدایی‌ می‌افگند. ‏و او سخن گزافه نبوده و شوخی نمی‌باشد. آگاه: برای مخلوق جایز نیست که به غیر الله قسم بخورد، و اگر بکند قطعاً در شرک واقع می‌گردد.

﴿إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا١٥﴾

﴿وَأَكِيدُ كَيْدًا١٦﴾

﴿فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا١٧﴾

15-17- بی‌گمان تکذیبﻛـنندگان پیامبر و قرآن، نیرنگ می‌زنند ونقشه می‌ریزند تا با آن نیرنگ خویش حق را پسﺯده و باطل را تأیید نمایند. و من نیز (در برابر آنان) نیرنگ می‌زنم و نقشه می‌ریزم برای اظهار نمودن حق هرچند که کافران دوست نداشته باشند. پس – ای پیامبر! – در بارۀ فرود آوردن عقوبت بر آنان عجله نکن، بلکه آنان را مهلت ده و واگذارشان مدت اندکی و برای (عذاب) آنان شتاب مکن، زیرا به‌ زودی‌ خواهی‌ دید که‌ چه‌ عذاب‌ و شکنجه و عقوبت و هلاکی بر آنان‌ فرود خواهد آمد.