سوره «الانفطار»

﴿إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ١﴾

﴿وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ٢﴾

﴿وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ٣﴾

﴿وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ٤﴾

﴿عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ٥﴾

1-5- آن‌گاه‌ که آسمان شکافته شود، و نظام و آرستگی آن بهم خورده شود. و آن‌گاه‌ که‌ ستارگان‌ فروریزند. و آن‌گاه‌ که‌ الله أ بعضی دریاها را ‌ در بعضی‌دیگر بترکاند و آب‌های آن از بین برود. و آن‌گاه‌ که‌ گورها با گورشدگان خود زیر و رو شود (یعنی: خاک‌ گورها زیر و زبر شود و مردگانی ‌که‌ در آنها هستند، بیرون‌ آیند). در آن هنگام هر نفسی‌، تمام اعمال خود را خواهد دانست - آنچه‌ را که پیش‌ فرستاده‌ بود و آنچه‌ را که پس‌ گذاشته‌ بود – و بر طبق آن پاداش داده خواهد شد.

﴿يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ٦﴾

﴿الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ٧﴾

﴿فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ٨﴾

6-8- ای انسان انکارکنندۀ رستاخیز! چه‌ چیز تو را در بارۀ‌ پروردگار بخشنده‌ات مغرور کرد؟! پروردگاری که خیر او فراوان بوده، و او لایق و سزاوار شکر و فرماﻥبرداری است.‌ آیا او همان ذاتی نیست که تو را آفرید، و سپس خلقتت را استوار کرد، و بعد معتدل و متناسبت کرد. و تو را برای ادای وظیفه‌هایت ترکیب‌ کرد، و به‌ هر صورتی‌ که‌ خواست، تو را آفرید.

﴿كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ٩﴾

﴿وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ١٠﴾

﴿كِرَامًا كَاتِبِينَ١١﴾

﴿يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ١٢﴾

9-12- هرگز چنین نیست که ادّعا دارید اینکه در عبادت خویش غیر الله را حق بجانبید. بلکه روز حساب و جزا را دروغ می‌پندارید. و بی‌گمان بر شما فرشتگان نگاهبانانی گمارده شده‌اند که در پیشگاه الله گرامی قدرند، آنچه را که بشماردن و ثبت کردن آن موکل اند می‌نویسند، هیچ چیزی از اعمال و اسرارتان از آنان فوت نمی‌شود، هرچه را که از خیر و شر می‌کنید می‌دانند.

﴿إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ١٣﴾

13- بی‌گمان پرهیزگارانی که حقوق الله و حقوق بندگان وی را بجا می‌آورند در نوش ونعمت بزرگیﺍند.

﴿وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ١٤﴾

﴿يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ١٥﴾

﴿وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ١٦﴾

14-16- و البته بدکارانی که در حقوق الله و حقوق بندگان وی کوتاهی کردهﺍند در دوزخند. در روز جزا (که‌ منکر آن‌ بودند، وارد دوزخ‌ می‌شوند) و در کام‌ شعله‌های‌ سرکش‌ آن‌، سختی‌ها می‌چشند (وعذابها می‌بینند). و هرگز آنان از عذاب دوزخ غایب نمی‌گردند نه به برآمدن و نه به مردن.

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ١٧﴾

﴿ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ١٨﴾

﴿يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ١٩﴾

17-19- و تو چه‌ دانی‌ که‌ عظمت و بزرگی روز حساب چیست‌؟ باز چه‌ دانی‌ که‌ عظمت و بزرگی روز حساب چیست‌؟ در روز حساب هیچ کسی به کسی سودی نرساند، و فرمان در آن روز تنها از آن الله است، خداوندی که هیچ غلبـﻪکنندۀ بر او غالب شده نمی‌تواند، و هیچ چیرﻩشوندۀ بر او چیره نمی‌شود، و هیچ کسی با او ستیزه نمی‌کند.