۲- فاطمه زهرا‘
شیخ طوسی گزارش میکند:
«... عَنِ الفُضَيْلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ ÷قَالَ: مَنْ وَجَدَ بَرْدَ حُبِّنَا فِي كَبِدِهِ فَلْيَحْمَدِ اللهَ عَلَى أَوَّلِ النِّعَمِ. قَالَ: قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ! مَا أَوَّلُ النِّعَمِ؟ قَالَ: طِيبُ الوِلَادَةِ. ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ÷: قَالَ أَمِيرُ المُؤْمِنِينَ ÷لِفَاطِمَةَ ‘: أَحِلِّي نَصِيبَكِ مِنَ الفَيْءِ لآِبَاءِ شِيعَتِنَا لِيَطِيبُوا. ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ ÷: إِنَّا أَحْلَلْنَا أُمَّهَاتِ شِيعَتِنَا لآِبَائِهِمْ لِيَطِيبُوا» «... از امام صادق÷نقل شده است که فرمود: هر کس خنکیِ دوستیِ ما را در دل خود یافت، خدا را به خاطرِ برترین نعمتها سپاس گوید. گفتم: فدایت شوم، برترین نعمتها کدام است؟ فرمود: حلالزادگی. آنگاه فرمود: علی÷به فاطمه گفت: سهمت از فیء را برای پدران شیعیان ما حلال کن تا پاک شوند. سپس امام صادق÷فرمود: ما مادرانِ شیعیانمان را برای پدرانشان حلال کردیم تا پاکزاد باشند» [۳۵۵].
[۳۵۵] تهذیب الأحکام: ج۴، ص۱۴۳.