۳- اِسکافی
نام او ابوعلی محمد بن ابی‌بکر بن همّام بن سهیل الکاتب الاسکافی، متوفی ۳۳۶ ق است. نجاشی در رجال خود، وی را این گونه معرفی نموده است:
«شيخ أصحابنا ومُقدِّمهم له منزلة عظيمة، كثير الحديث» «بزرگِ علمای شیعه و پیشکسوت آنان است، که جایگاهی بس بزرگ دارد، و حدیث بسیار می‌دانست».
لازم به یادآوری است که برخی از فقها، گاهی «ابن‌جُنید» را نیز به نام «اسکافی» می‌آورند، اما معمول آن است که وی را به نام ابن جُنید و این بزرگوار را به نام اسکافی می‌شناسند.
بنابر نقل صاحب ریاض العلماء، اسکافی عفو و تحلیل خمس را از شیعیان، از آن جهت قائل شده است که خمسِ ارباح مکاسب به شخصِ امام تعلق دارد.