تکبر

وجود انسان مرکب از روح و جسم است، همانگونه که جسم و بدن انسان سالم و مریض می‌شود روح انسان نیز سالم و بیمار می‌گردد و همانگونه که رعایت امور بهداشتی و مصرف غذاهای سالم موجب سلامتی جسم می‌شود، کوتاهی در بهداشت و آلودگی غذا و محیط سبب بیماری و مرگ انسان می‌گردد همچنین تربیت‌های سودمند، مصاحبت با افراد صالح و نیکوکار و مطالعه کتاب‌های مفید و سازنده موجب سلامتی و کمال روح می‌شود و بر عکس ارتکاب اعمال زشت، آموزش و تعلیمات ناهنجار و غلط و عادات رذیله و همنشینی با افراد بد و از خدا بی‌خبر سبب بیماری و هلاکت و انحطاط جامعه انسانی می‌گردد.

بنابراین دین مقدس اسلام همانگونه که به سلامتی جسم تأکید می‌کند به سلامتی روح و روان بیشتر تأکید می‌نماید زیرا روح در حقیقت ماهیت انسان را تشکیل می‌دهد چون جسم بدون روح در تمام جهان کوچکترین ارزشی ندارد و همینکه روح از بدن خداحافظی کند، هیچ انسانی حاضر نیست محبوبترین شخص خود را برای چند روزی نزد خود نگه دارد.

اسلام می‌خواهد همین روح که در اصل ماهیت انسان است، از کلیه رذایل اخلاقی پاک باشد،‌ تکبر و خود خواهی نیز یکی از همان رذایل است.