ط: در بحث و گفتگو از آوردن دلیل و برهان درماندن
﴿قَالَ إِبۡرَٰهِۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ﴾[البقرة: ۲۵۸]. «ابراهیم گفت: خداوند از طرف مشرق خورشید را بیرون می‌آورد، پس تو (اگر می‌توانی) آن را از طرف مغرب بیرون آر، پس آن کافر (در جواب عاجز ماند و حیران گشت)».