س: ارعاب و تهدید و شکنجه مخالفان
﴿فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ فِي جُذُوعِ ٱلنَّخۡلِ وَلَتَعۡلَمُنَّ أَيُّنَآ أَشَدُّ عَذَابٗا وَأَبۡقَىٰ ٧١﴾[طه: ۷۱]. «پس بىشک دستهاى شما و پاهایتان را یکى از راست و یکى از چپ قطع مىکنم و شما را بر تنههاى درختخرما به دار مىآویزم تا خوب بدانید عذاب کدام یک از ما سختتر و پایدارتر است».
آری؛ عادت همیشگی حکام جور و ستم چنین بوده است هنگامی که در مقابل دلایل قاطع اصلاح طلبان و حق جویان بازمانده اند، به تهدید و ارعاب شکنجه و زندان، قتل و غارت، مصادره اموال، اخراج از کار و تبعید از کشور متوسل میشوند و گمان میبرند با برخورد ناجوانمردانه میتوانند جلوی دعوت حق را بگیرند.
اما کور خواندهاند و تجربه نشان داده است که این ستمگران بزدل و ترسو کمتر به هدف رسیدهاند و در برابر سیل خروشان عاشقان اسلام برای همیشه با آرزوهای پلید خویش دفن گردیدهاند.
ای بسا آرزو که خاک شده