ل: اطاعت از والدین تا کجا؟
اطاعت و فرمانبری از والدین محدود و در کارهای خیر و جایز است و اما اگر آنان فرزندانشان را به کارهای خلاف شرع مقدس اسلام وادر کردند و یا در انجام دادن کارهای حرام از آنان کمک و یاری جستند، در این صورت نه تنها اطاعت و فرمانبری لازم و ضروری نیست، بلکه برعکس نافرانی واجب و لازم است زیرا خداوند می‌فرماید: ﴿وَإِن جَٰهَدَاكَ عَلَىٰٓ أَن تُشۡرِكَ بِي مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَا﴾[لقمان: ۱۵]. «و اگر تو را وادارند تا در باره چیزى که تو را بدان دانشى نیست به من شرک ورزى از آنان فرمان مبر».
۲۵۵ـ وعن عبدالله بن حذافة بقالَ: قال رسول الله ج: لاَ طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فی مَعْصِیةِ الخَالِقِ. (مُتَّفَقٌ علیهِ).
از عبدالله بن حذافهسروایت است رسول الله صفرمودند: اطاعت و فرمانبری از هیچکس در نافرمانی خداوند جایز نیست.