مسلمان از دیدگاه آیات و روایات

د: غیبت از زنا بدتر است

عیبگوئی از بسیاری گناهان کبیره نیز عظیم‌تر است، چون از حقوق العباد است، با توبه و استغفار بخشیده نمی‌شود مگر در صورتی که از شخص غیبت شده طلب آمرزش گردد و او نیز به عفو و درگذر مبادرت نماید، و چه بسا از کسانی غیبت شده که از دنیا رخت سفر بسته‌اند و در قید حیات نیستند و طلب مغفرت و آمرزش امکان ندارد. [ای بسا آرزو که خاک شده] در صورتی که گناهان کبیره‌ای که حقوق الله هستند، فقط با توبه و بازگشت واقعی به سوی پروردگار جهانیان بخشیده و معاف می‌شوند.

۱۱۳ـ وعن جابر وأبي سعيد الخدري بقَالا: قالَ رَسُولُ الله ج: إِيَّاكُمْ وَالْغَيْبَةَ؛ فَإِنَّ الْغَيْبَةَ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا فَإنَّ الرَّجُلُ يَزْنِي فَيَتُوبُ، فَيَتُوبُ اللهُ عَلَيْهِ، وَإِنَّ صَاحِبَ الْغَيْبَةِ لا يُغْفَرُ لَهُ حَتَّى يَغْفِرَ لَهُ صَاحِبُهُ. (کنزالعمال).

از جابر و ابوسعید بروایت است رسول الله بفرمودند: از عیبگوئی و غیبت دوری جوئید چون غیبت از زنا نیز بدتر و گناهش بزرگتر است، زیرا شخص گاهی زنا می‌کند و سپس توبه می‌نماید ولی غیبت بخشیده نمی‌شود تا زمانی که شخص غیبت شده او را نبخشد.