الف: خداوند ظلم و ستم نمیکند
﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَظۡلِمُ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖۖ﴾[النساء: ۴۰]. «خداوند به اندازه ذرهای ظلم و ستم نمیکند».
﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَظۡلِمُ ٱلنَّاسَ شَيۡٔٗا وَلَٰكِنَّ ٱلنَّاسَ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ ٤٤﴾[يونس:۴۴]. «خداوند هرگز به هیچ کس ستم نخواهد کرد ولی مردم بر خود ستم میکنند».
﴿وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا ٤٩﴾[الكهف: ۴۹]. «پروردگارت به هیچ کس ظلم نمیکنند».
﴿وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ﴾[هود: ۱۰۱]. «(آنانکه به هلاکت رسیدند) ما بر آنها ظلم و ستم نکردیم، بلکه آنان خود بر خویش ظلم کردند».