مسلمان از دیدگاه آیات و روایات

پاسخ پرسشها را از قرآن کریم خواهیم داد که سند بینش مسلمانان است

﴿أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن يُتۡرَكُوٓاْ أَن يَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا يُفۡتَنُونَ ٢﴾[العنکبوت: ۲]. «آیا مردم پنداشتند که تا گفتند: ایمان آوردیم رها مى‏شوند و مورد آزمایش قرار نمى‏گیرند».

﴿أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَيَعۡلَمَ ٱلصَّٰبِرِينَ ١٤٢﴾[آل عمران: ۱۴۲]. «آیا پنداشتید که داخل بهشت مى‏شوید بى‏آنکه خداوند جهادگران و شکیبایان شما را معلوم بدارد».

﴿وَلَنَبۡلُوَنَّكُمۡ حَتَّىٰ نَعۡلَمَ ٱلۡمُجَٰهِدِينَ مِنكُمۡ وَٱلصَّٰبِرِينَ﴾[محمد: ۳۱]. «و البته شما را مى‏آزماییم تا مجاهدان و شکیبایان شما را باز شناسانیم».

﴿مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ﴾[آل عمران: ۱۷۹]. «خدا بر آن نیست که مؤمنان را به این [حالى] که شما بر آن هستید واگذارد تا آن‌که پلید را از پاک جدا کند».

از آیات مذکور در می‌یابیم که امتحان و ابتلا کانالی است که انسان را به خداوند وصل می‌نماید، چون حقیقت ایمان را با شعار دادن و ظاهر سازی نمی‌توان تشخیص داد، ‌بلکه در هنگام تحمل اذیت و آزار، مصایب و مشکلات طاقت فرسا می‌توان آن را اثبات نمود و نیز در می یابیم که:

اولاً‌: امتحان و ابتلا، ‌قانون و سنتی از سنن الهی برای دعوتگران است که هیچگونه تغییر و تبدیلی در آن راه ندارد.

ثانیا: و نیز نتیجه خطاها و اشتباهات گناهان و معصیت‌ها نیست.

ثالثا: بلکه هدف از آن پاکسازی و جدا ساختن عناصر نالایق، دروغگو، فرصت طلب، منافق مسلمان نما، از مسلمانان واقعی، ‌مجاهد و مبارز است.

رابعاً: و نیز از حکمت‌های ابتلا و آزمایش تطهیر و تزکیه نفوس مؤمنین است که به علت برخورد با مشکلات و مصایب بر ایمانشان افزوده می‌شود و بعقیده خودشان بیشتر متمسک می‌گردند.

خامساً: و همچنین جلوگیری از وقوع آن، بدون انحراف از مسیر اصلی هرگز ممکن نیست، زیرا تا زمانی که عقیده توحید در قلوب مؤمنین موجزن است، اذیت و آزار دشمنان وحدانیت نیز ادامه دارد.

سادساً: امتحان و آزمایش خداوند مخصوص قشر و گروهی خاص زمان و مکانی مشخص نیست،‌ بلکه همه انسان‌های مکلف در معرض امتحان و آزمایش قرار می‌دهد،‌ تا صدق و کذب ایمانشان بر همگان معلوم گردد.