درمان عملی:
اولاً: سعی و تلاش کند در کارها و سخنان و احوال مردم کنجکاوتر گردد.
ثانیاً: به توهمات و خیالات بدخویش درباره دیگران اهمیت ندهد، و به کسانی که بدگمان است نیکی و محبت کند و با آن‌ها معاشرت و ارتباط داشته باشد.
ثالثاً: از همنشینی و مجالس افرادی که به واسطه آن‌ها از مردم بدگمان و بدبین می‌گردد دوری جوید.
رابعاً: مواظب باشد، اعمال و اخباری که از دیگران می‌داند و موجب بدبینی و بدگمانی می‌شود برای دیگران نقل و بازگو نکند.