غیبت چیست؟
در حقیقت غیبت طمع و آرزو در نابودی دیگران و جریحه دار ساختن حیثیت و شرافت افرادی است که حضور ندارند و نمی‌توانند از خود دفاع کنند و این عمل ناجوانمردانه و بسیار زشت در حقیقت نشانه پستی و ترسو بودن شخص غیبت کننده است چون جرأت و شهامت ندارد رودررو با شخص سخن زشت و ناهنجار بگوید، در غیاب به طعن و عیبگوئی می‌پردازد، و این عادت بسیار زشت معمولاً پیشه افراد بی‌شخصیت و بی‌ارزش است.
غیبت در حقیقت تیشه ای است که ریشه کرامت و شخصیت آدمی را قطع می‌نماید و کسانیکه به غیبت عادت دارند کمتر کسی را از نیش زهرآلود زبان خویش محفوظ می‌دارند.
پیامبر اسلام صخطاب به یارانش به صورت پرسش و پاسخ غیبت را اینگونه تعریف می‌فرماید:
۱۰۸ ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسأَنَّ رسول الله جقَالَ: أَتَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ؟ قَالُوا: اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ: ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ قِيلَ: أَفَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِي أَخِي مَا أَقُولُ قَالَ: إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدْ اغْتَبْتَهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ. (مسلم).
«از حضرت ابوهریرهسروایت است رسول الله صبه یارانش فرمود: آیا میدانید غیبت چیست؟ صحابه گفتند: خدا و پیامبرش بهتر میدانند.
رسول الله صفرمودند: یاد کردن از برادرت به آنگونه که خوش ندارد. یکی پرسید اگر هم آنچه می‌گویم در برادرم موجود باشد؟ رسول الله صفرمودند: اگر آنچه میگوئی در او باشد از او غیبت کرده ای و اگر آنچه میگوئی در او نباشد به او بهتان زده ای».
خلاصه؛ ذکر کلیه امور و مسایلی که موجب اذیت و آزار برادر مسلمان گردد غیبت محسوب می‌شود اگر چه مربوط به شکل و صورت، عادات و اخلاق، طائفۀ و نسب و خانواده‌اش باشد.
۱۰۹ ـ وعن عائشة قالت: قلت يا رسول الله جحَسْبُكَ مِنْ صَفِيَّةَ كَذَا وَكَذَا تَعْنِي قَصِيرَةً فَقَالَ: لَقَدْ قُلْتِ كَلِمَةً لَوْ مُزِجَتْ بِمَاءِ الْبَحْرِ لَمَزَجَتْهُ. (ترمذی، ابوداود).
از حضرت عائشه لروایت است که به پیامبر اسلام صگفتم: از صفیه (همسر پیامبر اسلام) برایت اینقدر و اینقدر کافی است. (منظورش قد کوتاه حضرت صفیه بود) حضرت رسول الله صفرمودند: حرفی زدی که اگر با آب دریا مخلوط می‌شد آن را آلوده می‌ساخت.