د: حسد موجب اندوه و رنج روحی میگردد
شخصی که گرفتار بیماری حسد است چون راحتی و نعمت و عزت دیگران را میبیند نمیتواند آنها را تحمل نماید لذا سخت در شکنجه روحی به سر میبرد تا هلاک و نابود گردد.
شاعری درست گفته است:
لله در الحسد ما أعد له
بدأ بصاحبه فقتله
آفرین بر حسد! که تا چه اندازه دادگستر است
از خود صاحبش آغاز میگردد و او را میکشد!
شاعر دیگری گفته است:
اصبر علي كيد الحسود
فإن صبرك قاتله
النار تأكل نفسها
إن لم تجد ما تأكله
در برابر نیرنگ حسود شکیبایی پیشه کن، که همان شکیبایی تو قاتل اوست.
آتش اگر چیزی را نیابد که بخورد، خودش را میخورد (و خاموش میگردد)
حضرت علیسمیفرماید: «لا راحة لحسود»برای شخص حسود راحتی و آرامش وجود ندارد.