مسلمان از دیدگاه آیات و روایات

ب: تکبر در برابر پیامبران الهی:

بدون تردید تکبر و سرکشی در برابر پیامبران و رهبران دینی از خطرناکترین و زیانبار‌ترین انواع تکبرها است زیرا که خود‌خواهان و افراد نادان و احمق رهبران برگزیده الهی را افرادی عادی و غیر لایق به منصبهای الهی می‌دانند خود یا دیگران را شایسته‌تر پنداشته توده مردم را به فساد و گمراهی می‌کشانند چنانکه بدنام روزگار فرعون خون آشام در مورد بزرگترین مصلحان زمان حضرت موسی÷و حضرت هارون÷می‌گوید‌: ﴿فَقَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لِبَشَرَيۡنِ مِثۡلِنَا وَقَوۡمُهُمَا لَنَا عَٰبِدُونَ ٤٧﴾[المؤمنون:۴۷]. «آن‌ها گفتند: چرا ما به دو انسان مثل خودمان ایمان بیاوریم و حال آن‌که قومشان ما را عبادت می‌کنند».

و نیز مشرکین مکه در برابر محسن انسانیت پیامبر بزرگوار حضرت محمد ص تکبر نمودند و او را لایق این رسالت مهم الهی نمی‌دانستند و می‌گفتند: ﴿وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنَ ٱلۡقَرۡيَتَيۡنِ عَظِيمٍ ٣١﴾[الزخرف: ۳۱]. «(مشرکین) گفتند: چرا این قرآن بر مردی از دو شهرستان بزرگ (مکه و طائف) نازل نگشته است». و نیز می‌گفتند: ﴿هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ﴾[الأنبیاء: ۳]. «این شخص (حضرت رسول اکرم) جز بشری مثل شما نیست».