بدگمانی چیست؟
بدگمانی یعنی سوء ظن و بدبینی به فرد یا جامعه.
یا بعبارت دیگر آن دسته از بدبینی و بدگمانی و تصورات سوء که شخص آگاهانه با اراده و اختیار خویش آن‌ها را پذیرفته و در ذهن تقویت نموده و به مقتضای آن حکم و قضاوت می‌نماید.
در طول تاریخ انسانیت بسیار اتفاق افتاده است که مدتهای مدیدی در میان دو نفر یا قوم یا گروه اختلاف و کدورت، دشمنی و نفرت بدببینی و بدخواهی حکم فرما بوده است ولی بعد از گذشت زمان روشن شده است که آن همه دشمنی‌ها قتل و غارتها، در نتیجه گمانهای بیجا و بی‌مورد بوده که از اطراف افراد بدخواه و مغرض دامن زده شده است. تا آب را گل آلود کنند، دوستان نادان و دشمنان دانا بتوانند در میان آن ماهی بگیرند و به نوائی برسند.
قرآن در این زمینه به مسلمانان هشدار می‌دهد که از گمانهای نفاق افکن، بپرهیزند و زندگی خود و دیگران را بر اساس ظن و گمان در معرض تیرگی و هلاکت قرار ندهند: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱجۡتَنِبُواْ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞۖ﴾[الحجرات:۱۲]. «اى کسانى که ایمان آوردهاید از بسیارى از گمان‌ها بپرهیزید که پارهاى از گمان‌ها گناه است».
در روایت اسلامی نیز پدیده بدگمانی و سوء‌ظن بسیار مورد نکوهش و مذمت قرار گرفته است رسول الله صمی‌فرماید:
۱۰۷ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسأَنَّ رسول الله جقَالَ: إِيَّاكُمْ وَالظَّنَّ فَإِنَّ الظَّنَّ أَكْذَبُ الْحَدِيثِ. (البخاری).
از ابی هریرهسروایت است که رسول الله صفرمودند: از گمان (بد) پرهیز کنید زیرا که گمان بد دروغ‌ترین سخن است.