ج: فساد و فتنه انگیزی و ذلیل کردن افراد گرانمایه و ارجمند
﴿إِنَّ ٱلۡمُلُوكَ إِذَا دَخَلُواْ قَرۡيَةً أَفۡسَدُوهَا وَجَعَلُوٓاْ أَعِزَّةَ أَهۡلِهَآ أَذِلَّةٗۚ﴾[النمل: ۳۴]. «هر گاه پادشاهان داخل شهری میشوند آن را تباه میسازند و شریفترین افراد کشور را ذلیل ترین اشخاص میگردانند».