ورود/ثبت نام
درباره
ثبت نام / ورود
تماس با ما
فارسی Persian
English
Malay
Pashto پښتو
Tajik Тоҷикӣ
Urdu اردو
العربية Arabic
جستجو
ورود/ثبت نام
شرح ریاض الصالحین - جلد چهارم
صفحه نخست
کتاب
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
ادامه کتاب گذشته
۸۱- باب: نهی از درخواست امارت و بهتر بودن دوری از مسؤولیتها در صورتی که نیازی به او نباشد یا او را انتخاب نکرده باشند
۸۲- باب: تشویق حاکم و سایر مدیران به انتخاب وزیران و مشاوران شایسته، و هشدار به آنها دربارهی همنشینان و مشاوران ناباب
۸۳- باب: نهی از واگذاری ریاست، قضاوت و دیگر پُستهای اداری و قضایی به کسانی که خود، خواهان چنین مسؤولیتهایی هستند
۱- کتاب: ادب
۸۴- باب: حیا و فضیلت آن، و تشویق به آراسته شدن به شرم و آزرم
۸۵- باب: رازداری و حفظ اسرار دیگران
۸۶- باب: وفای به عهد و پایبندی به عهد و پیمان
۸۷- باب: امر به پایبندی بر عادتها و کارهای نیک
۸۸- باب: خوشزبانی و خوشرویی در برخورد با دیگران
۸۹- باب: استحباب واضح سخن گفتن و روشن ساختن آن برای شنونده و نیز تکرارِ آن در صورتی که جز با تکرار، قابل فهم نباشد
۹۰- باب: اهمیت توجه و گوش دادنِ همنشین به سخنانِ درست و جایزی که همنشینش میگوید؛ و اینکه عالمِ یا سخنران، حاضران مجلس را به سکوت دعوت کند
۹۱- باب: موعظه و میانهروی در آن
۹۲- باب: متانت و آرامش
۹۳- باب: تشویق به آرامش و وقار به هنگام رفتن به سوی نماز و جلسههای علمی و دیگر عبادتها
۹۴- باب: مهماننوازی و احترامِ مهمان
۹۵- باب: مستحب بودن مژده دادن به خیر و نیکی و تبریکِ رویدادهای شادیبخش
۹۶- باب: خداحافظی با دوست و سفارش او - به تقوا- در هنگامی که عازمِ سفر است؛ و نیز دعای خیر برای او و درخواست دعا از وی
۹۷- باب: استخاره (طلب خیر) و مشورت
۹۸- باب: مستحب بودن رفتن به نماز عید و عیادت بیمار و حج و امثال آن از یک راه و بازگشتن از راهی دیگر برای افزایش مکانهای عبادت
۹۹- باب: استحبابِ مقدم قرار دادن راست در همهی کارهای محترم
۲- کتاب: آداب غذا خوردن
۱۰۰- باب: گفتنِ «بسمالله» در ابتدای غذا و «الحمدلله» در پایانِ آن
۱۰۱- باب: ایراد گرفتن از غذا درست نیست؛ بلکه تعریف از غذا مستحب است
۱۰۲- باب: روزهداری که از او پذیرایی کنند و حاضر به افطار نباشد، چه کند؟
۱۰۳- باب: مهمانی که شخصِ دیگری نیز با او همراه میشود، چه کند؟
۱۰۴- باب: غذا خوردن از جلوی خود و آموزش آداب غذا خوردن به کسی که بد غذا میخورد
۱۰۵- باب: نهی از دوتا دوتا خوردن خرما و امثال آن هنگامی که با هم میخورند، مگر با اجازهی جمع
۱۰۶- باب: کسی که میخورد و سیر نمیشود، چه بگوید و چه انجام دهد؟
۱۰۷- باب: امر به خوردن از کنارِ ظرف و نهی از خوردن از وسطِ آن
۱۰۸- باب: ناپسند بودن خوردن در حالِ تکیه زدن بر پهلو
۱۰۹- باب: مستحب بودن خوردن با سه انگشت و نیز لیسیدنِ انگشتان و ظرف غذا، و ناپسند بودنِ پاک کردن انگشتان پیش از لیسیدن، و استحباب برداشتن لقمهای که از دست میافتد و خوردنِ آن، و جایز بودن پاک کردن انگشتان با ساعد و پا پس از لیسیدن
۱۱۰- باب: غذا خوردن به صورت دستهجمعی
۱۱۱- باب: روش نوشیدن و مستحب بودن سه بار تنفس در بیرون ظرف، و ناپسند بودن تنفس در ظرف؛ و استحباب دور دادنِ ظرف از سمت راست
۱۱۲- باب: ناپسند بودن نوشیدن از دهانهی مشک، ظرف آب و امثال آن؛ و بیانِ اینکه این کراهت، تنزیهیست، نه تحریمی
۱۱۳- باب: ناپسند بودن دمیدن در نوشیدنی
۱۱۴- باب: جایز بودن نوشیدن در حالت ایستاده و اینکه نوشیدن در حالت نشسته بهتر است
۱۱۵- باب: مستحب است که ساقی (آبدهنده)، پس از همه آب بنوشد
۱۱۶- باب: جایز بودن نوشیدن از همهی ظروف پاک جز طلا و نقره، و جواز نوشیدن از نهر و امثال آن با دهان و بدون استفاده از ظرف و دست؛ و حرام بودن استفاده از ظروف طلا و نقره در خوردن و نوشیدن و...
۳- کتاب: لباس
۱۱۷- باب: مستحب بودن لباس سفید، و جواز پوشیدن لباس سرخ، سبز، زرد و سیاه و نیز جایز بودن لباس پنبه و کتان، پشم، مو و دیگر الیاف پارچهای جز حریر (ابریشم)
۱۱۸- استحباب پوشیدن پیراهن
۱۱۹- باب: اندازهی طولِ پیراهن، آستین، شلوار و دنبالهی عمامه؛ و بلند کردن هر یک از اینها از روی تکبر، حرام است و اگر از روی تکبر نباشد، مکروه (ناپسند)
۱۲۰- باب: مستحب بودن دوری از شیکپوشی از روی تواضع
۱۲۱- باب: مستحب بودن اعتدال در نوع لباسی که انسان میپوشد و اینکه جز به ضرورت یا هدفی شرعی، لباسی نپوشد که زمینهی سرزنش و خردهگیری بر وی را فراهم کند
۱۲۲- باب: حرام بودن لباس حریر (ابریشم) برای مردان و جواز پوشیدن آن برای زنان؛ و نیز حرام بودن نشستن بر حریر و تکیه زدن بر آن
۱۲۳- باب: جایز بودن پوشیدن حریر (ابریشم طبیعی) برای مردی که بدنش خارش دارد
۱۲۴- باب: نهی از نشستن بر پوست پلنگ یا استفاده از آن به عنوان زیرانداز
۱۲۵- باب: آنچه هنگام پوشیدن لباس یا کفش نو و امثال آن میگوییم...
۱۲۶- باب: مستحب بودن آغاز کردن از سمت راست در لباس پوشیدن
۴- کتاب: آداب خواب
۱۲۷- باب: دعای پیش از خوابیدن
۱۲۸- باب: جواز خوابیدن بر پُشت و گذاشتن یک پا روی پای دیگر، در صورتی که ترسِ نمایان شدن عورت نباشد؛ و نیز جایز بودن چهارزانو نشستن و چمباتمه زدن
۱۲۹- باب: آداب مجلس و همنشین
۱۳۰- باب: خواب و مسایل مربوط به آن
۵- کتاب: سلام
۱۳۱- باب: فضیلت سلام و دستور به ترویج و آشکار ساختنِ آن
۱۳۲- باب: چگونگی سلام
۱۳۳- باب: آداب سلام
۱۳۴- باب: مستحب بودن تکرار سلام به کسی که به فاصلهی اندک، دیدارش تکرار گردد؛ بدینصورت که به جایی وارد و سپس خارج شود و آنگاه در همان لحظه داخل بیاید یا درختی یا چیزی مانندِ آن، در میانِ آندو حایل شود
۱۳۵- باب: مستحب بودن سلام کردن بههنگامِ ورود به خانهی خویش
۱۳۶- باب: سلام کردن به کودکان
۱۳۷- باب: سلام گفتنِ مرد به همسر و دیگر زنانِ محرمش و نیز زنان بیگانه بهشرطی که ترس به فتنه افتادن وجود نداشته باشد و همچنین سلام کردنِ زنان به مردان بیگانه بر اساسِ همین شرط
۱۳۸- باب: حرام بودنِ نخست سلام گفتنِ ما به کافران و چگونگی جواب دادن به سلامِ کافران و مستحب بودن سلام کردن به مجلسی که در آن هم مسلمانان حضور دارند و هم کافران
۱۳۹- باب: مستحب بودن سلام بههنگام برخاستن از مجلس و ترک همنشین یا همنشینان
۱۴۰- باب: اجازه خواستن و آداب آن
۱۴۱- باب: سنت است که وقتی از اجازهگیرنده بپرسند: «کیستی»، بگوید: «فلانی هستم» و نام یا شهرتِ خویش را بیان کند؛ و گفتنِ «منم» و امثال آن در پاسخ، مکروه است
۱۴۲- باب: مستحب بودن دعا برای کسی که هنگامِ عطسه زدن «الحمدلله» بگوید و ناپسند بودن دعا برای کسی که هنگامِ عطسه زدن «الحمدلله» نگوید؛ و بیانِ آداب دعا برای عطسهزننده و نیز آداب عطسه زدن و خمیازه کشیدن
۱۴۳- باب: مستحب بودن دست دادن و گشادهرویی در هنگامِ دیدار، و بوسیدنِ دستِ مرد صالح و بوسیدنِ فرزند خویش از روی محبت و به آغوش کشیدنِ کسی که از سفر باز میگردد و مکروه بودن خم شدن در برابر دیگران
۶- کتاب: عیادتِ بیمار و تشییع جنازه و نماز بر او و حضور در خاک‌سپاری وی و ماندن بر سرِ قبرش پس از دفن او
۱۴۴- باب: امر به عیادت بیمار و تشییع جنازه
۱۴۵- باب: آنچه با آن برای بیمار دعا میشود
۱۴۶- باب: مستحب بودنِ احوالپرسیِ بیمار از خانوادهی وی
۱۴۷- باب: آنچه که شخص در هنگامِ ناامیدی از زندگی میگوید
۱۴۸- باب: مستحب بودن سفارش به خانواده و خدمتکنندگان بیمار، به اینکه رفتارِ نیکی با او داشته باشند و در برابرِ سختیهای ناشی از بیماریاش شکیبایی ورزند؛ و نیز توصیه به نیکی کردن به کسی که مرگش به سبب مجازاتِ شرعی یا قصاص و امثالِ آن نزدیک شده است
۱۴۹- باب: جایز بودن اینکه بیمار بگوید: «من بیمارم» یا «سخت بیمارم» یا «تب دارم» یا «وای سرم!» و امثالِ آن؛ و اگر گفتنِ چنین سخنانی از روی خشم و بیقراری یا ناشکیبایی نباشد، کراهت ندارد
۱۵۰- باب: تلقینِ «لا الهالاالله» به محتضر
۱۵۱- باب: آنچه بههنگام بر هم نهادن چشمانِ مُرده باید گفت
۱۵۲- باب: آنچه نزدِ جنازه گفته میشود و آنچه وابستگان مُرده میگویند
۱۵۳- باب: جواز گریستن بر مُرده بدونِ مرثیهخوانی و نوحهگری یا شیون و فریاد
۱۵۴- باب: خودداری از بازگو کردن عیوبی که در مرده دیده میشود
۱۵۵- باب: نماز بر مرده و تشییع جنازهی او و حضور در خاکسپاریِ وی و کراهت شرکت زنان در تشییع جنازه
۱۵۶- باب: مستحب بودن کثرت تعداد نمازگزاران بر جنازه و صف بستن نمازگزاران در سه صف یا بیشتر
۱۵۷- باب: آنچه در نماز جنازه خوانده میشود
۱۵۸- باب: تعجیل در آماده کردن، بردن و به خاک سپردنِ جنازه
۱۵۹- باب: تعجیل در پرداخت بدهیهای مرده و شتافتن به آماده کردن او؛ مگر اینکه به صورت ناگهانی بمیرد، که تا زمانِ اطمینان از مرگ وی درنگ میکنیم
۱۶۰- باب: اندرز دادن مردم بر سر قبر (بههنگام خاکسپاریِ مرده)
۱۶۱- باب: دعا برای مرده پس از دفن او و نشستن در کنار قبرش برای لحظاتی به منظور دعا برای او و استغفار و قرائت
۱۶۲- باب: صدقه دادن از سوی میّت و دعا برای او [آلبانی
در مقدمهی این کتاب، این موضوع را مورد نقد و بررسی قرار داده است. [مترجم])]
۱۶۳- باب: تعریفِ مردم از مرده
۱۶۴- باب: فضیلت کسی که فرزندان کوچکش بمیرند
۱۶۵- باب: گریه و ترس بههنگام عبور از کنار قبور و محل هلاکت ستمگران و اظهار عجز و نیاز به الله متعال؛ و زنهار از غفلت از آن
۷- کتاب: آداب سفر
۱۶۶- باب: مستحب بودن آغاز سفر در روز پنجشنبه و ابتدای روز
۱۶۷- باب: استحباب جستجوی همسفر و امیر قرار دادن یکی از خودشان در سفر تا همه از او فرمان ببرند
۱۶۸- باب: آداب حرکت و توقف، و گذراندن شب و خوابیدن در سفر؛ و استحباب پیمودن مسیر در شب، و ملایمت و خوشرفتاری با چارپایان و مراعات حالِ آنها؛ و جواز سوار شدن دو نفر بر چارپای قوی؛ و امر به رعایت حق حیوانات به کسی که در این زمینه کوتاهی کرده است
۱۶۹- باب: کمک به همسفر
۱۷۰- باب: آنچه هنگام سوار شدن بر سواری گفته میشود
۱۷۱- باب: تکبیر گفتن مسافر بههنگام بالا رفتن از گردنهها و امثال آن، و تسبیح گفتن وی در هنگامیکه از درهها و سراشیبیها پایین میرود؛ و نهی از بلند کردن صدا در هنگام تکبیر گفتن و امثال آن
۱۷۲- باب: مستحب بودن دعا در سفر
۱۷۳- باب: دعایی که انسان بههنگامِ ترسیدن از مردم و غیر آنان میگوید
۱۷۴- باب: دعای مسافر، هنگام توقف یا اتراق کردن در جایی
۱۷۵- باب: مستحب بودن تعجیل مسافر پس از پایان کارهایش برای بازگشت به نزد خانوادهاش
۱۷۶- باب: استحباب رفتن به نزد خانواده در روز و کراهتش در شب بدون ضرورت
۱۷۷- باب: دعای مسافر، هنگامیکه باز میگردد و شهر خود را میبیند
۱۷۸- باب: استحباب اینکه مسافر هنگام بازگشت از سفر، ابتدا به مسجد محلّ خویش برود و در آن دو رکعت نماز بگزارد
۱۷۹- باب: حرام بودن مسافرت زن بهتنهایی
اندازه فونت
دبی
هلوتیکا نو
وردنا
تاهوما
Iran Sans
ادامه کتاب گذشته
به اشتراک‌گذاری کتاب
Facebook
Twitter
Youtube
Google+
Telegram
Whatsapp
با ایمیل
فایل Word
فایل PDF
نسخه چاپی
گزارش یک مشکل
ادامه کتاب گذشته
قبلی
بعدی
×
ورود
با ایمیل
مرا به خاطر بسپار
رمز عبور را فراموش کردید؟
ورود
ساخت حساب کاربری جدید
ثبت نام
بازیابی رمز عبور
ارسال لینک بازیابی رمز عبور
بازگشت به صفحه ثبت نام / ورود
