۱۲۰- باب: مستحب بودن دوری از شیک‌پوشی از روی تواضع
پیش‌تر در باب «فضیلت گرسنگی و زندگی سخت»، سخنانی گذشت که مربوط به این باب است.
۸۰۶- وعن معاذِ بن أَنسٍس أَنَّ رسُولَ اللهج قال: «مَنْ تَرَكَ اللِّباس تَواضُعًا لِلَّه، وَهُوَ يَقْدِرُ علَيْه، دَعَاهُ الله يَوْمَ القِيامَةِ عَلى رُؤُوسِ الخَلائِقِ حتى يُخيِّرَهُ منْ أَيِّ حُلَلِ الإِيمان شَاءَ يلبَسُها».[ترمذي این حدیث را روایت کرده و گفته است: حسن می‌باشد.] [صحیح الجامع، ش: ۶۱۴۵؛ السلسلة الصحیحة، ش: ۷۱۸؛ و صحیح الترمذی، آلبانی، ش: ۲۰۱۷]
ترجمه: معاذ بن انسسمی‌گوید: رسول‌اللهجفرمود: «هرکس با وجودِ توانایی، از روی تواضع و فروتنی برای الله، از پوشیدن لباس خوب خودداری کند، الله متعال روز قیامت او را در انظار مردم فرا می‌خوانَد و به او این اختیار را می‌دهد که از لباس‌های گران‌بها و زیبای اهل ایمان، هر لباسی که می‌خواهد، بپوشد».