قسم‌های موجود در قرآن [۱٩]
توجیهِ قسم‌های به غیر خدا که در قرآن آمده بر دو وجه است: اوّل اینکه در آن، اسمِ خدا حذف شده و باید آن را برایش تقدیر کرد مثلاً آیه‌ی کریمه‌ی: ¬﴿وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا١﴾«سوگند به خدا و سوگند به پرتوِ آن»را به صورت «وَرَبِّ الشمس وضحاها» «سوگند به پروردگارِ خورشید و پرتوِ آن» و بقیّه‌ی آیاتی را که خداوند به مخلوقاتِ خود قسم خورده است نیز به همین شکل در نظر می‌گیرند.
توجیهِ دیگر این است که قسم به مخلوقات، مختصِّ خداوندِ متعال است و فقط اوست که می‌تواند به هر یک از مخلوقاتش که بخواهد، برای بیانِ بزرگی و شرفِ آن و یا جلبِ توجّهِ نظرها به حکمت و نشانه‌هایی که بر وجودِ خداوند در آن وجود دارد سوگند یاد کند.
[۱٩] شرحِ صحیحِ مسلم: نوشته‌ی امام نووی، ج ۱۱، ص ۱۰۵، نیل الأوطار: نوشته‌ی امام شوکانی، ج ۸، ص ۲٩.