نوعِ دوّمِ کفّاره: لباس پوشاندن بر مرد و یا زن [۵۸]
در این اختلافی نیست که پوشاندنِ لباس، یکی از انواعِ کفّارهی سوگند است به دلیلِ تصریحِ خداوند به این موضوع در کتابِ عزیزش آن جا که میفرماید: «وَکِسْوَتُهُمْ». لباس پوشانیدن بر کمتر از ده نفر همچنان که در آیهی کریمه آمده، درست نیست و مقدارِ آن، اندازهای است که نماز در آن درست باشد.
هر گاه خواست که به زنی لباس بپوشاند باید به او یک پیراهن و یک روسری بدهد، زیرا این، حداقل لباسی است که عورتِ او را میپوشاند و نماز در آن صحیح است و اگر جامهی گشادی به او بدهد که بتواند با آن بدن و سرش را بپوشاند نیز درست است.
هر گاه خواست، بر مردی لباس بپوشاند، پیراهن یا جامهای که عورتش را بپوشاند و یا اینکه دو تکّه لباس که با یکی مانندِ شلوار، پایین تنهاش را بپوشاند و دیگری را بر تن نماید، کافی است. ولی یک شلوار یا یک جامه که فقط پایین تنهاش را بپوشاند، کافی نیست.
درست است که لباسی که به فقرا میپوشاند از هر نوعی باشد مانندِ پنبه، کتان، پشم، مو و کرک و یا از غیرِ آن، زیرا خداوندِ متعال، فقط امر به لباس پوشاندنِ آنان فرموده و جنس آن را تعیین نکرده است، پس، از هر نوع لباسی که به آنها بپوشاند، کار را به انجام رسانده است و کسانی که لباس پوشاندن بر آنان درست است، همان کسانی هستند که غذادادنِ به آنان صحیح است.
[۵۸] الـمغنی: ج ۸، ص ٧۴۲-٧۴۳.