قاعده‌ی پنجم:
هر گاه کاربرد عرفیِ لفظی با معنیِ لغویِ حقیقیِ آن مغایرت داشته باشد، باز کاربردِ عرفیِ آن ترجیح داده می‌شود. پس اگر شخصی سوگند یاد کند که نان نخواهد خورد با خوردنِ نانی که در آن محل رایج است، سوگندش شکسته می‌شود. یعنی هر گاه نانِ رایج در آن حل از جو باشد، با خوردن آن، سوگندش شکسته می‌شود و اگر نانشان از ذرّت بود، فقط با خوردنِ این نوع نان، سوگندش شکسته می‌شود نه با هر نوع نانِ دیگر.