نذرِ مال
اگر نذرِ کسی که مرده است، مادّی باشد باید آن را از ماتَرَکِ او پرداخت نمود. جمهورِ علما گفتهاند که: قضای نذر باید از سرمایهی او – یعنی ماترک او – پرداخت گردد، و اگر تا زمانی که به بیماریِ قبل از مرگ رسید، وصیّت نکرده و نذرش تا آن زمان باقی بود، باید از یک سوم سرمایهاش پرداخت گردد. نزدِ مالکیان و حنفیان، شخص در حالتی که وصیت کند، نذرش از یک سوّمِ سرمایهاش پرداخت میگردد. و اگر مرده، مالی از خود به جا نگذاشته و نذری مالی نیز کرده باشد، لازم نیست که وارثش به جای او نذرش را ادا نماید مگر اینکه خود، از روی میل و رغبت و نیکی، این کار را انجام دهد [۱۰۵].
[۱۰۵] شرحِ عسقلانی بر صحیحِ بخاری: ج ۱۱، ص ۵۸٧، تحفة الأحوذی، شرحِ جامع ترمذی: ج ۵، ص ٧۵۱.