حجاب

کثرت فحشا:

زنانی که در آمریکا فحشا [۴]را به عنوان شغل و حرفه انتخاب کرده‌اند تعدادشان حداقل بین چهارصد تا پانصد هزار نفر تخمین‌زده می‌شود و لیکن خواننده باید فحشایی را که در آمریکا است با فحشا در شرق مقایسه نکند؛ زیرا در آمریکا فحشا ارثی و نسبتی نیست بلکه آن زنی که مانند سایر زنان تا دیروز دارای کسب و کار آزاد بود در اثر مبتلاشدن به شوهر بد و یا سرنوشت بد به این کار دست زده در زمرۀ زنان زناکار به حساب آمده و پس از این که چند سالی را به این کار ادامه می‌دهند دوباره در شرکت و یا ادارات دولتی شروع به کار می‌کنند، چنانچه بحث و تحقیق نشان داده است سابقاً نصف زنان فاحشۀ آمریکایی به عنوان خدمتکار در منازل (Domestic Servants) و نصف دیگر ایشان در دکان‌ها، ادارات و شرکت‌ها مشغول کار بودند و به خاطر فحشا کارشان را ترک کردند، هرکدام ایشان از سن پانزده یا بیست سالگی این شغل را شروع کرده تا سن بیست و پنج تا سی سالگی به آن ادامه می‌دهند سپس آن را ترک گفته به وظیفۀ دیگری مشغول می‌شوند و زنی که تا دیروز یک فاجر و فاحشه بود امروز به عنوان یک زن باوقار و صاحب منزلت و شرف است، با این وصف خوانندگان می‌توانند وضعیت پانصد هزار زن فاحشه را در ایالات متحدۀ آمریکا به خوبی درک کنند.

بطوری که قبلاً هم یادآور شدیم فحشا در غرب به عنوان یک پیشه تجارتی منظم بین المللی است و بزرگترین بازارهای آن در آمریکا عبارت است از: نیویورک، ریودوژانیرو، بونیس آیرس. دو مرکز بزرگ این تجارت در شهر نیویورک دارای مجلس اجرایی است که رییس و منشی آن از طریق انتخابات اعضای آن انتخاب می‌شوند، هر یک از این مراکز مشاورین قانونی نیز دارند که به هنگام پیدایش دعوا و اختلاف به دفاع از آن‌ها بر می‌خیزند، این مراکز دلالان و نماینده‌هایی دارند که در شهرها برای بدام انداختن مردم گشت و گذار می‌نمایند و راجع به نفوذ آن‌ها در اجتماع می‌نویسند: رییس ادارۀ جهانگردی در شهر شیکاگو هنگامی که می‌خواست آمار دوشیزگان فریب‌خورده و گمراه‌شده را ظرف پانزده ما اعلام کند متوجه شد که از هفت هزار و دویست دوشیزه‌ای که با نامه اعلام حرکت به سوی شیکاگو را کرده بودند تنها یکهزار و هفتصد تن از آنان به شیکاگو رسیدند و سرنوشت دوشیزگان دیگر معلوم نشد.

علاوه بر فاحشه خانه‌ها منازلی برای ملاقات (Assignation Houses) و دید و باز دید (Call Houses) وجود دارد که با تمام لوازم و وسایل مفروش است و هروقت که زنان و مردان تمایل به ملاقات هم داشته باشند در آن منازل می‌توانند یکدیگر را ملاقات نمایند، تحقیقات آماری نشان می‌دهد که در یک شهر آمریکا هشتاد و هفت منزل، در شهر دومی چهل و سه منزل و در سومی سی و سه منزل برای این مقصود اختصاص داده شده و در این منازل نه تنها دوشیزگان بی‌شوهر آمد و شد دارند بلکه زنان شوهردار نیز در آن‌ها رفت و آمد می‌کنند [۵]. یکی از مصلحین مشهور آمریکایی می‌گوید:

«یک سوم طبقۀ متأهل در نیویورک به التزامات اخلاقی و جسمانی زناشویی مقید و وفادار نیستند و وضع نیویورک در این باره از وضع شهرهای دیگر اگر بدتر نباشد بهتر هم نیست، مصلحین اخلاق آمریکا مجلسی دارند که از آن به نام کمیتۀ چهارده نفری (Committee Of Fourteen) یاد می‌کنند، اعضای کمیتۀ مذکور از عوامل فاسد در شهرها تحقیق به عمل آورده به اندازۀ وسیعی برای اصلاح اخلاق، تدابیر عمل اتخاذ می‌کنند، در یکی از بیانیه‌های آن‌ها چنین آمده است که اکثریت رقاص‌خانه‌ها، کلوپ‌های شبانه، سالن‌های زیباسازی (Beauty Saloons)، اطاق‌های ماشاژ و مالش (Massage Rooms) و آرایش موی (Hair Dressing) اماکن فسق و فجورند و بعضی از آن‌ها از فاحشه‌خانه‌ها نیز بدتر و قبیح‌تر هستند؛ زیرا در آن‌ها کارهای بسیار پلیدی انجام می‌شود که ذکر آن‌ها با زبان و قلم درست نیست.

[۴] - pp, ۶۴ – ۶۹. Prostitution in the United States. [۵] -Prostitution in the United States – P, ۳۸.