حجاب

بیرون‌رفتن زنان برای رفع احتیاجات‌شان:

در احادیث وارد شده است که عمر فاروق سپیش از نزول آیات حجاب نسبت به آن علاقمند بود که حضرت رسول الله جزنان خود را به حجاب امر کند، بطوریکه ام المؤمنین سوده، برای رفع حاجتی شب هنگام بیرون آمد و عمر بن خطاب ساو را دید و گفت: ای سوده، تو از نظر ما پنهان نمی‌مانی ببین که چگونه بیرون می‌آیی! و مرادش این بود که زنان از بیرون‌رفتن ممانعت شوند و وقتی که آیۀ حجاب نازل شد، عمر سخوشحال گشت و در بیرون آمدن زنان شدت زیاد به خرج می‌داد. بار دیگر اتفاق افتاد که حضرت سوده لبیرون آمد، باز عمر ساو را صدا زد. سوده نزد حضرت رسول برگشت و موضوع را به ایشان خبر داد حضرت رسول الله جگفت:

«قَدْ أُذِنَ لَكُنَّ أَنْ تَخْرُجْنَ لِحَوَائِجِكُن».«خداوند برای شما زنان اجازه داده که به منظور رفع حوائجتان بیرون بروید».

از این فهمیده می‌شود که مقصود از حکم آیۀ ﴿وَقَرۡنَ فِي بُيُوتِكُنَّ_این نیست که زنان از خانه بیرون نیایند بلکه شریعت به آن‌ها اجازه داده است که به منظور رفع حوائجشان از خانه بیرون روند، ولی این امر مقید به شروطی است، پس برای مواقعی که زنان بخواهند در خارج خانه گردش کنند و یا با مردان در مجالس و محافل بنشینند اجازه ندارند، منظور شریعت از حاجات فقط آن احتیاجات واقعی است که زنان باید بیرون بروند و خودشان با دست خود آن‌ها را انجام دهند و بدون بیرون‌رفتن خانم‌ها، انجام آن کار ممکن نباشد. بدیهی است که صرفنظر از تمام اوضاع و شرایط در هر عصر و زمانی و وضع قوانین و مقررات به هر مناسبتی، خارج‌نشدن زنان غیر ممکن است، ولی هر فرد در پرتو ارشادات حضرت رسول جو تعمق به روحیۀ عمومی حاکم بر قوانین اسلامی می‌تواند کم و زیاد حجاب را در هر وقت و زمانی تخمین بزند و نیز می‌تواند در حالات خصوصی، حدود حجاب را از روی احوال و مناسبات کم و زیاد یا سبک و سنگین نماید و ما اینجا بعضی از مسایل مربوط به آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم: