محارم:
قانون اسلامی از افرادی شروع میکند که بالطبع مجبورند در یک جا با هم زندگی کنند و یا این که رابطهی قرابت و خویشاوندی با هم دارند، لذا بعضی از آنها را بر بعضی دیگر حرام میگرداند، از قبیل مادر و پسر، پدر و دختر، برادر و خواهر، عمه و برادرزاده که پسر باشد، خاله و خواهرزاده که پسر باشد، دایی/ ماما و خواهرزاده که دختر باشد، عمو/ کاکا و برادرزاده که دختر باشد، ناپدری و دختر همسر، زن پدر و پسر شوهر، داماد و مادرزن، پدر شوهر و عروس، خواهر زن و شوهر خواهر (در وقت زنده بودن خواهر) و همچنین نزدیکان و خویشاوندان رضاعی. اینها کسانی هستند که یکی بر دیگری حرام میباشند و رابطه و علاقهی آنها با یکدیگر از هیچ کدام انتظار نمیرود که نسبت به یکدیگر تمایل جنسی داشته باشند، مگر آن فرومایگانی که قوهی حیوانیشان تابع هیچ قانون و ضابطهای نمیگردد.