۱- اصلاح درون:
اطاعت و فرمانبرداری در اسلام بر ایمان استوار است پس کسی که به خدا، کتابها و پیامبرانش ایمان دارد، باید در مقابل امر و نهیهای دین سر تسلیم فرود آورد و برای لزوم اطاعت از اوامر و اجتناب از نواهی فقط کافی است که بداند خداوند وی را نسبت به این کار امر و از آن کار نهی نموده است، پس اگر شخص مسلمان همینقدر از کتاب خدا بداند که انسان باید از ارتکاب آن نواهی دوری گزیند و حتی در دل هم به آنها تمایل نداشته باشد و همینطور اگر زن مؤمنه، آن قدر و منزلتی را که خدا و رسولش در جامعه برای وی معین کردهاند، بداند پس ایمان او امر میکند که آن موقعیت را از روی رضایت و خشنودی بپذیرد و از حدود آن پا فراتر نگذارد، بدین ترتیب است که یک شخص میتواند اسلام را بر پایۀ ایمان خود، در حوزۀ اخلاق و اجتماع و زمینههای دیگر زندگی بطور کامل و صحیح پیاده کند. از این روست که اسلام پیش از اینکه مردم را به امور اخلاقی و اجتماعی امر کند، ایشان را به ایمان دعوت مینماید و تنها هدفش این است که ایمان در دل و جان انسان مؤثر واقع شود.
این، یگانه تدبیر اساسی است که اسلام آن را به منظور اصلاح درون اتخاذ میکند و آن، نه تنها به امور اخلاقی مربوط میشود، بلکه تمام نظامی اسلامی را در بر میگیرد. سپس اسلام در محدودۀ اخلاق راه و روش مخصوصی را در تعلیم و تربیت اتخاذ کرده که فوق العاده حکیمانه و هدایتگر بوده است که ما آن را به اختصار توضیح میدهیم: