ششم: آموختن قرآن کریم
مسلمانان در آموختن و حفظ و تلاوت قرآن کریم همانطور که بر رسول اکرم ج نازل گردیده، اهتمام جدی و عنایت فائق و چشمگیری به خرچ دادند، در این راستا قاریان و حافظان صحابه در تعلیم و آموزش قرآن کریم به تابعين توجه جدی نمودند تا اینکه متن آیات و نص آن با درستی به ایشان منتقل گردید.
ایشان هیچ آیتی را به تابعین نمی‌آموختند، مگر اینکه آنها را از معانی و فهم آن واقف می‌ساختند و به این ترتیب شاگردان، علم و عمل را همزمان می‌آموختند. سپس قاریان و حافظان عهد تابعین مدارس حفظ و تلاوت قرآن کریم را تأسیس نمودند و با مراعات نمودن آنچه از صحابه آموخته بودند اعم از انواع تلاوت، ضبط، تصحیح متن، شمارش حروف و کلمات قرآن، ترتیب سوره‌ها و آیات و تجوید و درستی ادای آن با مراعات کیفیت تلاوت آن وجیبه خویش را ادا نمودند. به این ترتیب قرآن کریم از عهد رسول اكرم ج تا امروز با یک شیوه به شاگردان تعلیم داده شده و حفظ و تلاوت می‌گردد و شاگردان نیز با مراعات امور فوق قرآن کریم را از زبان استاد خود که حافظان و قاریان قرآن‌اند با زبان عربی فصیح، تازه، همچنان که بر پیامبر ج نازل شده بود می‌آموزند.
قرآن کریم به چندین قرائت تلاوت می‌شود که مرتبط به کیفیت ادای کلمات و حروف و طریقۀ نطق آیات قرآن کریم است، و این روش را تابعین از حافظان صحابه و ایشان از رسول اکرم ج به دریافت نموده بودند، و رسول اکرم ج به آنها اجازه خواندن آنرا داده بود.
و مشهور‌ترین این قرائت‌ها در عصر حاضر، قرائت عاصم به روایت شاگردش حفص بن سلیمان، و قرائت نافع به روایت شاگردش عثمان بن سعید معروف به ورش، و روایت الدوری از ابو عمرو البصری، و روایت قالون از نافع است.